Σταύρου Φωτίου
Ὁ θάνατος τοῦ Χριστοῦ δέν εἶναι ἕνας θάνατος πού δέχθηκε νά τόν ὑποστεῖ γιατί ὑπῆρξε πολιτικός ἐπαναστάτης ἤ κοινωνικός ἀναμορφωτής. Ὁ Χριστός δέχθηκε ἑκούσια νά πεθάνει πάνω στό σταυρό, γιατί ὡς Θεός πού θέλει νά σώσει τόν ἄνθρωπο ἔπρεπε νά ἀντιμετωπίσει καί τόν μέγιστο ἐχθρό τοῦ ἀνθρώπου, τόν θάνατο. Μέ τόν θάνατο καί τήν ἀνάστασή του ὁ Χριστός νικᾶ τόν θάνατο καί ἀπελευθερώνει τούς ἀνθρώπους ἀπό τήν κυριαρχία του.
Τοῦτο σημαίνει ὅτι στήν παρούσα ζωή ἡ ἀγάπη εἶναι συνώνυμη τῆς θυσίας, γι᾽ αὐτό καί εἶναι σταυρωμένη. Γιά νά μπορέσει ὁ ἄνθρωπος νά ἀγαπήσει πρέπει νά σταυρώσει τά πάθη του, νά νικήσει τή φιλαυτία. Ἡ πορεία πρός τήν ἀνάσταση διέρχεται διά τοῦ σταυροῦ, τόν ὁποῖο ὁ πιστός, ὅταν συναντήσει, δέν πρέπει νά φοβηθεῖ, γιατί γνωρίζει ὅτι ἀκολουθεῖ ἡ ἀνάσταση.
Ἡ ὀρθόδοξη εἰκόνα τῆς Σταυρώσεως τοῦ Χριστοῦ δέν τόν παρουσιάζει πάνω στό σταυρό σέ ἄθλια σωματική κατάσταση - ὅπως κάνει ἡ δυτική ἀπεικόνιση - ἀλλά τόν παρουσιάζει ὡς τό βασιλέα τῆς δόξας, ἐκεῖνον πού νικᾶ τή φθορά καί τόν θάνατο.
Παύλου Εὐδοκίμωφ
Ὁ πειρασμός εἶναι μεγάλος νά φωνάξουμε γιά τήν ἀδικία, νά ποῦμε ὅτι ὁ Θεός μᾶς ζητᾶ πάρα πολλά, ὅτι ὁ δικός μας σταυρός εἶναι πιό βαρύς ἀπό τόν σταυρό τῶν ἄλλων. Μιά παλιά ἱστορία ἀφηγεῖται τήν παρόμοια ἐξέγερση ἑνός ἁπλοῦ καί εἰλικρινοῦς ἀνθρώπου. Ὁ ἄγγελος τόν ὁδηγεῖ τότε μπροστά σέ ἕνα σωρό ἀπό σταυρούς διαφόρων μεγεθῶν καί τοῦ προτείνει νά διαλέξει ἕνα ἀπό αὐτούς⸱ ὁ ἄνθρωπος βρίσκει τόν πιό ἐλαφρό, ἀλλά ἀμέσως ἀντιλαμβάνεται ὅτι ἦταν ἀκριβῶς ὁ δικός του! Ὁ ἄνθρωπος δέν δοκιμάζεται ποτέ πέρα ἀπό τίς δυνάμεις του.
Χρήστου Γιανναρά
Ὁ κάθε πραγματικὸς ἔρως εἶναι ἕνας θάνατος, μιὰ ἀπόγνωση γιὰ ὁ,τιδήποτε δὲν εἶναι ὀ ἐρώμενος. Γι’ αὐτὸ καὶ τὸ μυστήριο τοῦ θανάτου καὶ τῆς Ἀναστάσεως μόνο μὲ ἀναφορὰ στὸ πρόσωπο τοῦ Νυμφίου τῆς Ἐκκλησίας εἶναι δυνατὸ νὰ βιωθῆ. Τὸ βῆμα τῆς ἐρωτικῆς κλήσης τὸ κάνει πρῶτος Αὐτός.
