Διαβάζοντας τους βίους των αγίων, βλέπουμε πως δεν έζησαν εξωτερικά όλοι τον ίδιο τρόπο ζωής. Ποικιλία στο επάγγελμα, στην άσκηση, στη διακονία, στην προσφορά, στον τόπο. Όλοι όμως χαρακτηρίζονταν από μεγάλη αγάπη στο Χριστό, που διαχέεται στον κάθε άνθρωπο, από ελευθερία από τα πάθη και ελευθερία από το φόβο του θανάτου.
Λίγο έξω από το Ησυχαστήριο της Αγίας Τριάδος, θεμελιώθηκε το 2000 ναός επ’ ονόματι της Αγίας ενδόξου Μεγαλομάρτυρος Αναστασίας της Φαρμοκολυτρίας.
Στην περιοχή υπάρχουν τα ερείπια παλαιού μικρού ναού της Αγίας. Την 1η Μαΐου 2004 ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Λεμεσού κ. Αθανάσιος τέλεσε τα εγκαίνια.
Στην αγρυπνία εκείνη ο μακαριστός Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Μαχαιρά Αρχιμανδρίτης Αρσένιος επισκέφτηκε για τελευταία φορά το Ησυχαστήριο, πριν τη μαρτυρική κοίμησή του το Σεπτέμβριο του 2004.
Ο ναός λειτουργείται τις Κυριακές και μεγάλες γιορτές, ως μεγαλύτερος απ’ αυτόν της Αγίας Τριάδος, για τον κόσμο που προσέρχεται στο Ησυχαστήριο. Ακολουθεί κέρασμα στο Αρχονταρίκι – που κτίστηκε ως προέκταση του ναού – καθώς και ανάλυση του Ευαγγελίου με σχετική ομιλία από τον ιερέα. (φωτ. 19)Αυτό εκφράζει την Ορθόδοξη παράδοσή μας που δεν διαχωρίζει το πνευματικό από το υλικό, αλλά δέχεται την ενότητα της ανθρώπινης φύσης που χρειάζεται για να ζήσει τον άρτον τον υλικό, τον Άρτον του Λόγου και τον Άρτον της Θείας Ευχαριστίας. Ο ναός μαζί με το Αρχονταρίκι θεωρείται η μία πτέρυγα της μελλοντικής Μονής της Αγίας Τριάδος, σε χρόνο που θα θελήσει ο Κύριος.
Στις ακολουθίες, ως Μετόχι Σταυροπηγιακής Μονής, μνημονεύεται ο Αρχιεπίσκοπος, ο Ηγούμενος και η Προϊσταμένη.
