Εἶναι εὐλογία ἡ παραμονή, γιά λίγο ἔστω, σ’ἕνα ἐκκλησάκι ἀπομονωμένο, ἥσυχο, κατανυχτικό,
ὅπου «πρόσωπο μέ πρόσωπο» θά συναντήσεις τόν Κύριο καί Θεό σου.
Αὐτό δέν ἀναζητοῦσαν οἱ πατέρες μας, ὅταν ἔκτιζαν τά ἐξωκκλήσια;
Γνώριζαν τή σημασία τῆς ἡσυχίας καί τή δύναμή της πρός τό «καθαρθῆναι τῶν παθῶν».
π. Ανδρέα Αγαθοκλέους
Κανείς δεν θέλει να είναι δεσμευμένος σε άνθρωπο ή αντιλήψεις που δυσκολεύουν τη ζωή του. Η ελευθερία ζωντανεύει την ύπαρξη, προξενεί χαρά, γίνεται βάση για δημιουργία. Ωστόσο, υπάρχουν περιπτώσεις που είτε συνηθίσαμε στην απουσία της είτε αγνοούμε την πραγματικότητα και ζούμε με ψευδαισθήσεις ελευθερίας.
Ο άγιος Σιλουανός, απαντώντας σε κάποιο φοιτητή που τον ρώτησε τι είναι και πώς αποκτάται η ελευθερία, είπε: «Όσο περισσότερο δεσμεύεις τον εαυτό σου τόσο μεγαλύτερη ελευθερία θα έχει το πνεύμα σου. Πρέπει να δεσμεύεις τα πάθη μέσα σου, για να μην κυριεύσουν το πνεύμα σου· Πρέπει να δεσμεύεις τον εαυτό σου, για να μην αδικήσεις τον πλησίον σου...»[1].
Ο Χριστός «είπε στους Ιουδαίους που είχαν πιστέψει σε Αυτόν: αν εσείς αποδειχθείτε υπάκουοι στο λόγο μου, τότε θα είστε πραγματικά μαθητές μου και θα γνωρίσετε την αλήθεια, και η αλήθεια θα σας ελευθερώσει»(Ιω. 8,31-32).
Και ακόμα, ευρισκόμενος ο Κύριος μπροστά στον Πιλάτο και διαλεγόμενος μαζί του, τον βεβαιώνει ότι «γι’ αυτό γεννήθηκε και γι’ αυτό ήρθε στον κόσμο, για να φανερώσει την αλήθεια· όποιος αγαπά την αλήθεια καταλαβαίνει τα λόγια Του»(Ιω. 18,37). Τότε ο Πιλάτος Τον ρωτά, χωρίς να περιμένει απάντηση: «Και τι είναι αλήθεια;».
Όμως, ο Ιησούς είπε στους μαθητές Του: «Εγώ ειμι η οδός και η αλήθεια και η ζωή»(Ιω. 14,6). Αυτό παραπέμπει στην Αλήθεια ως πρόσωπο και όχι στην αλήθεια ως διδασκαλία, πράγμα που σημαίνει ότι γνωρίζοντας τον Χριστό γνωρίζεις την Αλήθεια που σε ελευθερώνει.
Αδικείς τον εαυτό σου:
Γνωρίζοντας την αλήθεια για τον εαυτό μας, τον κόσμο μας, τους ανθρώπους και τον Θεό, όχι ως θεωρητική γνώση, ελευθερωνόμαστε όντως. Κι αυτό, με κόπο και πόνο πολύ, αλλά και πληρότητα ζωής, νυν και αεί.
[1] Αρχιμ. (αγίου) Σωφρονίου, Ο άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης, Ι. Μ. Τιμ. Προδρόμου, 2018, σ.σ. 78-79