Γέροντος Μωυσέως Ἁγιορείτου
Νησί τῶν Ἁγίων καί τῆς Παναγιᾶς
τῶν δακρύων, τοῦ πένθους
τῶν νεκρῶν καί τῶν ἀγνοουμένων
τῶν Μονῶν, Ἐκκλησιῶν καί τῶν τάφων
τοῦ μεγάλου Θεοῦ, τοῦ μεγάλου Θεοῦ πού βρέχει ξανά
ἐπί δικαίων καί ἀδίκων.
Προσκυνῶ τίς μύριες εἰκόνες σου
ἀνάβω κεριά καί λαμπάδες
μιλῶ μέ γερόντισσες
διαβάζω ποιήματά σου.
Κύριε, ἐκέκραξα πρός σέ ἀπόψε
ταχύ ἐπάκουσόν μου
ὑπέρ τῆς φίλης Κύπρου τώρα
ἀπόκαμε καί δέν ἀντέχει ἄλλο
τόσα μαρτύρια, τόσα μαρτύρια, τόσους σταυρούς,
ταχύ ἐπάκουσόν μου.
Παρθενομῆτορ πρέσβευε
ὑπέρ τῶν τόσων φίλων σου,
ὑπέρ τῆς Κύπρου ὅλης
ζώντων, κεκοιμημένων.
Μαχαιριώτισσα πρόφτασον
Κυκκώτισσα, ἐπάκουσον
Σταυρέ, σκέπε και φύλαττε
ὕστατη ὥρα νῦν ἐστι.
