Ἡ πόρνη τοῦ Εὐαγγελίου, «ἡ ἀλείψασα τόν Κυρίον μύρον»,
θά παραμένει ὡς σημεῖο γνήσιας καί βαθειᾶς μετάνοιας,
πού μεταποιεῖ τή ζωή καί γίνεται Ζωή Του.
Ὁ Ἰούδας, «ὁ δόλιος καί φιλάργυρος», θά παραμένει ὡς σημεῖο ἀμετανοησίας,
ἐμμονῆς στή πτώση, πορείας θανάτου. Ἡ σύγκρισή τους σημεῖο ἐπιλογῆς.