Αρχιμ. Σωφρόνιου Γκουτζίνη
Μέσα στην πλούσια βιβλιογραφική παραγωγή του καιρού μας κάπου κάπου συναντάς βιβλία ολιγοσέλιδα, που όμως έχουν πολλά να πούν. Ίσως να μην ελκύουν τον αναγνώστη με την πρώτη ματιά, όμως μόλις τα πιάσεις στα χέρια σου τα διαβάζεις απνευστί και δεν τα αποχωρίζεσαι πιά.
Ένα τέτοιο μικρό σε όγκο αλλά μεγάλης αξίας βιβλίο είναι και το πόνημα του αγαπητού σε όλους μας π. Ανδρέα Αγαθοκλέους «Συναντήσεις-Αναζητήσεις-Αποκαλύψεις». Σε αυτό, όπως μας εξηγεί στο προλογικό του σημείωμα, παραθέτει «συναντήσεις, απρογραμμάτιστες ή στοχευμένες, με πρόσωπα σημαντικά – γνωστά ή άσημα- άγνωστα στους πολλούς, κληρικοί ή λαϊκοί, άνδρες ή γυναίκες. Όλες με απλότητα, ανεπιτήδευτες, ανθρώπινες».
Μαζί με τον π. Ανδρέα συναντάμε και εμείς Αγίους, όπως τόν Άγιο Σωφρόνιο του Έσσεξ, φωτισμένους κληρικούς όπως ο Γέροντας Αθανάσιος Σταυροβουνιώτης, οι Αρχιμανδρίτες Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος, Ευστάθιος Παπαγεωργίου και ο Αρχιμανδρίτης Δρ. Βενέδικτος Εγγλεζάκης. Ακόμη γνωρίζουμε μοναχούς όπως ο Γεννάδιος Σταυροβουνιώτης αλλά και λαϊκούς, άνδρες και γυναίκες όπως την Πρεσβυτέρα Ανδριανή Παπαευέλθοντος, τον Αλκιβιάδη Κυριάκου, τη Λυσιώτισσα Ελένη Κουσιάπα (την οποία και ο γράφων συνάντησε στο Ησυχαστήριο Αγ. Τριάδος Λυθροδόντα), την Καλλιόπη Χριστοφόρου και την Ανδριανή Κυριάκου.
Τολμούμε να πούμε πως το βιβλίο αυτό είναι ένα υπέροχο ψηφιδωτό, με ψηφίδες πολύτιμες τα τίμια πρόσωπα των κεκοιμημένων αδελφών μας, που ο καθένας με το χάρισμά του προσφέρθηκε στην Εκκλησία, και μάλιστα μέσα από οδούς αδόκητες που ο Κύριος ετοίμασε με την ευσπαγχνία και την πρόνοιά Του. Βλέπουμε αθέους να μεταποιούνται σε ασκητές, ανθρώπους του μόχθου να αγιάζονται μυστικώς, ανέστιους και παρεπίδημους να φέρουν το Σταυρό της εν Χριστώ σαλότητος και άλλους να φέρουν με υπομονή «μέχρις εσχάτων» την ασθένεια του καρκίνου. Μέσα από τις αναζητήσεις και τις συναντήσεις του π. Ανδρέα ερχόμαστε στις αποκαλύψεις του έργου της Θείας Χάριτος και λαμβάνουμε ελπίδα. Βλέπουμε την Εκκλησία ως τον χώρο της ελευθερίας και την χώρα των Ζώντων.
Είναι σπουδαία η παρακαταθήκη που μας αφήνει αυτό το μικρό πόνημα: ο π. Ανδρεάς γίνεται γέφυρα μεταξύ των γενεών που έρχονται και τον αγίων ψυχών που έφυγαν από αυτό τον κόσμο για την αιωνιότητα. Συντελεί έτσι ο συγγραφέας στην ενότητα και στη συνέχεια της Εκκλησίας.
Έχει μεγάλη σπουδαιότητα η συνέχεια αυτή. Οι νεώτερες γενεές που ζούμε σε συνθήκες πνευματικής πενίας και ανομβρίας έχουμε πλέον στερεά πνευματική τροφή που ο συγγραφέας εσύναξε μέσα στις σελίδες αυτού του βιβλίου σαν σε άλλη αποθήκη.
Ο π. Ανδρέας σαν φιλόπονη μέλισσα τρύγησε από τον καθένα το μέλι της εν Χριστώ κατανύξεως και ζωής και αδελφικώς μας το προσφέρει ως πολύτιμη κληρονομία.
Εύχομαι ο Θεός να του χαρίζει χρόνους πολλούς και έμπνευση ώστε να μας προσφέρει και άλλα αντίστοιχα πονήματα.
Ο Αρχιμ. Σωφρόνιος Γκουτζίνης είναι Πρωτοσύγκελλος της Ι.Ξ. Ξάνθης και Περιθεωρίου
