Παναγία Τριάς,
ἡ "πάντων τῶν ἀγαθῶν αἰτία," τό ἀκατάληπτο μυστήριο, ὁ Θεός τῶν Πατέρων καί Μητέρων μας, δέξου τή δέησή μας γιά ἑνότητα καί ἀγάπη.
Ὁ κόσμος, πού δημιούργησες ὡς κόσμημα – στολίδι, μετατράπηκε, σέ ἀρκετά μέρη, σέ ἑστία μολύνσεων. Ὁ ἄνθρωπος, πού τόν ἔκαμες κατ’ εἰκόνα σου, ἔγινε ἀγνώριστος. Σύγχυση, ἀκαταστασία, σύγκρουση, ἀκοινωνησία καί θάνατος χαρακτηρίζει συλλογικά καί ἀτομικά τούς ἀνθρώπους σου.
Στόν κόσμο τῆς πτώσης, ἔλα Ἐσύ πού εἶσαι ἡ ὀμορφιά καί μεταμόρφωσέ τον.
Τίς ἀντιπαλότητες τῶν ἐθνῶν καταπράϋνέ τες.
Τίς συγκρούσεις τῶν οἰκογενειῶν εἰρήνευσέ τες.
Τίς ἀκαταστασίες καί ἐσωτερικές ἀτασθαλίες τοῦ καθενός μας, θεράπευσέ τες.
Σ’ εὐχαριστοῦμε πού δέν μᾶς ἐγκαταλείπεις, πού μᾶς ἀγαπᾶς χωρίς ὅρια, πού ἀθόρυβα συμπορεύεσαι, πού μᾶς ἀποκαλύπτεις τή λαμπρότητα τοῦ κόσμου σου μέ τή διαχρονική παρουσία τῶν ἁγίων Σου. Σ’ εὐχαριστοῦμε «ὑπέρ πάντων καί πασῶν», ἐξαιρέτως δέ γιά τήν αἰώνια Ζωή καί Βασιλεία πού ἑτοίμασες "τοῖς ἀγαπῶσι Σέ".
π. Ανδρέας
