Γέροντα Θαδδαίου της Βιτόβνιτσα
Οι γονείς θέλουν πάντοτε να είναι τα παιδιά τους χαρούμενα, ευτυχισμένα και ευγνώμονα για όλα τα έργα και τις θυσίες που έκαναν γι’ αυτά. Γι’ αυτό και όταν βλέπουν τα παιδιά τους με άσχημη διάθεση και χωρίς ευγνωμοσύνη, καταθλίβονται. Το ίδιο συμβαίνει και με τον ουράνιο πατέρα μας. Μας έδωσε τα πάντα, αλλά εμείς είμαστε πάντοτε δυσαρεστημένοι και σκοτεινιασμένοι. Αντί να ευχαριστούμε και να δοξολογούμε τον Θεό για το καθετί, εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας μονάχα με τα χείλη, ενώ η καρδιά μας παραμένει κρύα. Η χαρά είναι ευγνωμοσύνη και όταν είμαστε περιχαρείς, τότε αυτό αποτελεί την καλύτερη έκφραση ευχαριστίας που μπορούμε να προσφέρουμε στον Θεό, ο οποίος μας ελευθερώνει από τη θλίψη και την αμαρτία.
