Ἀββᾶ Ἰσαάκ τοῦ Σύρου
Παραχωρεῖ ὁ Θεός νά πέσεις σέ πειρασμό γιά νά χτυπήσεις ἐπίμονα τή θύρα τοῦ ἐλέους Του καί γιά νά ριζώσει μέσα στό νοῦ σου, ἀπό τό φόβο τῶν θλίψεων, ἡ μνήμη Ἐκείνου, καί γιά νά Τόν πλησιάσεις μέ τίς προσευχές, ὥστε ν' ἁγιασθεῖ ἔτσι ἡ καρδιά σου ἀπό τήν ἀκατάπαυστη ἐνθύμησή Του.
Ὅταν Τόν ἐπικαλεῖσαι, θά σέ ἀκούσει. Θά μάθεις, ἔτσι, ὅτι ὁ Θεός εἶναι αὐτός πού σέ λυτρώνει. Καί τότε θά νιώσεις τήν παρουσία Ἐκείνου πού σ' ἔπλασε καί σέ δυναμώνει καί σέ προστατεύει. Γιατί ἡ σκέπη καί ἡ πρόνοια τοῦ Θεοῦ ἀγκαλιάζει ὅλους τούς ἀνθρώπους. Δέν γίνεται ὅμως ὁρατή παρά μόνο σ’ ἐκείνους πού καθάρισαν τόν ἑαυτό τους ἀπό τήν ἁμαρτία καί εἶναι συνεχῶς προσηλωμένοι στό Θεό. Ἐξαιρετικά, μάλιστα, φανερώνεται σ’ αὐτούς ἡ βοήθεια καί ἡ πρόνοια τοῦ Θεοῦ, ὅταν μποῦν σέ μεγάλη δοκιμασία γιά χάρη τῆς ἀλήθειας, γιατί τότε τήν αἰσθάνονται πολύ καθαρά μέ τήν αἴσθηση τοῦ νοῦ.
