ι. Η γυναίκα που υπομένει τον άντρα της είναι μάρτυρας.
ια. Περνάς μεγάλο μαρτύριο. Αν δεν υπομένεις δεν έχεις στέφανο. Ο σταυρός είναι στο σπίτι σου. Τι;θα γυρίζουμε να κάμνουμε αγαθοεργίες;Άμα έχουμε ένα κειμήλιο παλιό, χάλκινο, δεν το ανταλλάζουμε μ’ ένα χρυσαφένιο;
ιβ. Είδες δυο και περνούν καλά;γνώριζε ότι είναι από τον ένα.
ιγ. Η Γραφή λέει: «Οι άνδρες αγαπάτε τας γυναίκας ως τα εαυτών σώματα. Όπως ο Χριστός την Εκκλησία. Η δε γυνή ίνα φοβείται – σέβεται – τον άνδρα... Υποτάσσεστε τοις ανδράσι εν παντί». Σκεφτείτε τ’ ανδρόγυνο που’ ναι αγαπημένο, σύμφωνο και στις λύπες, στις δοκιμασίες και στις φτώχειες, ζουν τον παράδεισο. «Ανεχόμενοι αλλήλους εν αγάπη». Όπου υπάρχει ειρήνη και ομόνοια εκεί ο Θεός. Όταν έχεις ζευγάρι βοδιών μονόουλον (σύμφωνο), το ζηλεύουν όλοι. Σηκώνουν και το βαρύ φορτίο. Ενώ όταν δεν είναι ομόγνωμο, γέρνει το αμάξι (οικογένεια) και το αναποδογυρίζουν μέσα στις αφκολιές (το αυλάκι που έχει μέσα το νερό που έρχεται από τον ποταμό).
ιδ. Πολλοί αντί να χωριστούν από τον παλαιό άνθρωπο, χωρίζουν από το σύντροφο τους, που’ ναι το σώμα τους. Τον παλαιόν άνθρωπο να χωρίσουμε κι όχι τον άντρα ή την γυναίκα μας. Επιβάτες στο αμάξι είναι τα παιδιά. Τα έδειξε ταιριαστά ο Θεός. Η εφαρμογή όμως λείπει. Ξέρεις τι σημαίνει να επιστρέψει στο σπίτι ο άντρας κουρασμένος από τη δουλειά του και να βρεθεί η γυναίκα να τον παρηγορήσει και να του πει δυο λόγια αγάπης! Ακουμπά ο άντρας στη γυναίκα. Κι αν ο άντρας πιάσει το μωρό, να μπορέσει η γυναίκα να κάμει τις δουλειές, τότε γίνεται πιο εύκολη η ζωή στην οικογένεια.
ιε. Μερικοί αποφεύγουν την τεκνογονία. Θέλουν να σπέρνουν χωρίς να θερίζουν. Τα παιδιά όμως είναι ευλογία. Αν κάμεις π.χ. 6-7 παιδιά και τα μεγαλώσεις εν Κυρίω, εκείνη την ημέρα θα τα παραδώσεις στον Χριστό, γιατί ανάθρεψες χριστιανικές ψυχές και τις παρουσίασες εμπρός Του.
ιστ. Όταν θα γεννήσει η γυναίκα, είναι καλό να λέει τους χαιρετισμούς, το ̇«Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με», και το ̇«Θεοτόκε Παρθένε...». Με την άσκηση όλα κατορθώνονται.
ιζ. Η ανατροφή των παιδιών μοιάζει με τη σκυταλοδρομία. Αν ένας από την ομάδα δεν τρέξει καλά, χάνουν όλοι. Κυρίως όμως θα πρέπει να τρέξει ο τελευταίος. Το παιδί το παραλαμβάνουν οι γονείς. Το ανατρέφουν χριστιανικά και το παραδίδουν στον δάσκαλο. Ο δάσκαλος στον πνευματικό. Ο πνευματικός στην κοινωνία. Αν ένας απ’ αυτούς δεν κάμει τη δουλειά του σωστά – χριστιανικά, τότε το παιδί ξεκόβει πίσω. Τελευταία είναι η κοινωνία. Αν οι άλλοι προηγουμένως του δώσουν όσα πρέπει, θ’ αντέξει. Γιατί είναι οι παρέες που τον επηρεάζουν εύκολα.
Από το βιβλίο ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΑΓΙΟΤΗΤΟΣ, έκδοση του Ιερού Ησυχαστηρίου Αγίας Τριάδος, Λυθροδόντας - Κύπρος. τηλ. 00357-99607871
