Ἀρχιμ. Παύλου Ἐγγλεζάκη
Θεολογία πού δέ λαμβάνει ὑπόψη της τήν ἐπιστήμη θά καταστεῖ πολύ σύντομα τό λιγότερο ἄσχετη πρός τόν κόσμο πρός τόν ὁποῖο θέλει νά ἀπευθύνει τή μαρτυρία της. Ἡ ἔκφρασή της θά γίνεται ὅλο καί λιγότερο ἐπισταμένη καί σημαντική, στό τέλος ἡ θεολογία αὐτή θά καταντήσει ἕνα συμπίλημα ἄγνοιας, μικροψυχίας καί μικρόνοιας.
Ἀπό τήν ἄλλη, ἡ ἐπιστήμη χωρίς τή θρησκεία δέν μπορεῖ νά ἔχει τήν ἀπαραίτητη γι’ αὐτήν κατάφαση καί ἐπικύρωση τοῦ ὑπαρκτοῦ, καί σύντομα θά μεταλλαγεῖ ἀπό γνώση σέ περιφρόνηση, δύναμη, ἀσέβεια, μία ἀπαίσια φθορά τοῦ αἰσθήματος τῆς προσωπικῆς ὑπευθυνότητας καί μία ἀνόσια ἀναισθησία μπροστά στό ὕψιστο καί ἔσχατο ἐρώτημα καί μέλημα τοῦ ἀνθρώπου γιά τό Νόημα καί τό Σκοπό τῆς ὕπαρξής του καί τοῦ κόσμου. Ἡ εὐφυΐα θά εἶναι τότε σχεδόν ἄχρηστη σ’ αὐτούς πού δέ θά ἔχουν τίποτε ἄλλο ἀπό αὐτήν, καί τό τοξικό δηλητήριο τῆς δύναμης θά τούς ὁδηγήσει στήν αὐτοκαταστροφή ἤ στήν αὐτοαχρήστευση.
