Μοναχοῦ Πολύκαρπου Ἁγιορείτη
Ἡ φύση ὅλη εἶναι ἕνας ἀπέραντος ναός, πού ἔχει γιά θόλο του τό γαλάζιο οὐρανό, γιά στύλους τίς ὑψηλές κορυφές τῶν βουνῶν, γιά εἰκονογράφηση τά σύννεφα, γιά λαμπάδες καί κανδῆλες τίς ἀχτίνες τοῦ ἥλιου, γιά λιβάνι τά μύρα τῶν λουλουδιῶν καί γιά ψάλτες τά γλυκόφθογγα πτηνά τῶν δασῶν. Ὁ ἄνθρωπος πρέπει νά εἶναι ὁ ἱερεύς τῆς κτίσεως καί μαζί μέ ὅλα τά ἔμψυχα καί τά ἄψυχα νά δοξάζει τό σοφό Δημιουργό καί Κυβερνήτη τοῦ παντός.
