Μητροπολίτου Ναυπάκτου Ἱεροθέου
Κάθε ἡμέρα εἶναι μιά καινούρια ἡμέρα καί ἄν ἔχουμε μέσα μας μιά ἔμπνευση πνευματική, θά δοῦμε κάτι καινούριο νά γεννιέται. Ἀκοῦμε ἕναν λόγο, πέφτει στά χέρια μας ἕνα βιβλίο, συναντοῦμε ἕναν ἄνθρωπο, ἀναθεωροῦμε μερικά πράγματα στήν ζωή μας καί συνεχῶς προοδεύουμε πνευματικά.
Γιατί, ὅμως, ἐμεῖς ἀνεχόμαστε νά παραμένουμε κλεισμένοι μέσα σέ μερικά ἁπλά πράγματα δυστυχισμένα, ὅπως ἐμεῖς τά θεωροῦμε, καί δέν βλέπουμε τά μεγάλα δῶρα τοῦ Θεοῦ;
Ἔλεγε ὁ ἅγιος Σωφρόνιος ὁ ἁγιορείτης: «Νά διώχνετε κάθε λογισμό πού σᾶς προκαλεῖ θλίψη καί ἀπελπισία καί νά κρατᾶτε κάθε λογισμό πού σᾶς δίνει ἔμπνευση καί ζωή». Τί ὡραία συμβουλή! Ἐμεῖς θυμόμαστε κάτι πού μᾶς εἶπαν, κάτι πού ἔγινε. Αὐτά εἶναι λεπτομέρειες στήν ζωή μας. Τό ὅτι εἴμαστε ἄνθρωποι, τό ὅτι εἴμαστε Χριστιανοί βαπτισμένοι Ὀρθόδοξοι, τό ὅτι ἔχουμε τήν δυνατότητα νά κοινωνοῦμε τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ, τό ὅτι μᾶς ἔχει γεμίσει ὁ Θεός μέ πολλά δῶρα, γιατί δέν τά σκεπτόμαστε αὐτά;
Ἕνας παλαιός Ἁγιορείτης, λόγιος Ἁγιορείτης, πού δέν τόν ξέρουν οἱ πολλοί, ὁ π. Ἀθανάσιος ὁ Ἰβηρίτης ἔλεγε: «Ἑκάστη στιγμή τοῦ παρόντος βίου αἴρει τό βάρος τῆς αἰωνιότητος». Φοβερός λόγος. Κάθε στιγμή αὐτοῦ τοῦ βίου σηκώνει πάνω της τό βάρος τῆς αἰωνιότητος. Καί θά μποροῦσα νά πῶ, κάθε στιγμή καί κάθε ἡμέρα σηκώνει ἐπάνω της τό βάρος τῆς αἰωνιότητος. Γιατί αὐτή ἡ στιγμή καί αὐτή ἡ ἡμέρα θά περάση στήν αἰωνιότητα. Καί κάποια στιγμή θά εἶναι ἐκείνη πού ἡ ψυχή θά φύγη ἀπό τό σῶμα, καί αὐτή ἡ στιγμή αἴρει τό βάρος τῆς αἰωνιότητος.
Ὅταν σκεφτόμαστε ἔτσι, νά βλέπουμε τά πάντα ὑπό τό πρίσμα τῆς αἰωνιότητος, ὄχι ὑπό τό πρίσμα τοῦ παρόντος τούτου κόσμου, θά εἶναι διαφορετική ἡ ζωή μας. Ποῦ τό ξέρουμε, μπορεῖ αὐτό τό βράδυ νά κοιμηθοῦμε καί νά μήν ξυπνήσουμε. Αὐτή ἡ ἡμέρα, λοιπόν, εἶναι πολύ σημαντική. Καί ἡ νύχτα εἶναι πολύ σημαντική, ἔχει τό βάρος τῆς αἰωνιότητος.
