Ἀρχιμ. Αἰμιλιανῦ Σιμωνοπετρίτη
Ὅταν ἀγαπᾶς κάποιον, τόν νοιώθεις ζωντανό μπροστά σου. Μοναξιά νοιώθει αὐτός πού δέν ἀγαπᾶ, καί ἡ μοναξιά γίνεται μεγαλύτερη, ὅταν θέλω νά μέ ἀγαποῦν. Οἱοσδήποτε ἄνθρωπος, εἴτε βασιλιάς, εἴτε ζητιάνος εἶναι, μόλις θελήσει νά τόν ἀγαποῦν, θά δεῖτε ὅτι ἀμέσως θά νοιώσει μοναξιά. Μόλις ἀρχίσει νά ἀγαπᾶ, ὄχι μέ ἀγάπη ἀνθρώπινη ἀλλά ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ, ἀρχίζει νά φεύγει ἡ μοναξιά καί ἀνακαλύπτει πώς ὅλη ἡ Ἐκκλησία, οἱ πάντες, εἶναι μαζί του.
