Από το Γεροντικό
Δύο Γέροντες ζούσαν ως μοναχοί πολλά χρόνια μαζί και ποτέ δεν μάλωσαν. Είπε ο ένας στον άλλον:
- «Ας φιλονικήσουμε κι εμείς μια φορά όπως όλοι οι άνθρωποι».
Ο άλλος αποκρίθηκε:
- «Δεν ξέρω πώς γίνεται η φιλονικία».
Και του λέει ο αδελφός:
- «Να, θα βάλω στη μέση ένα τούβλο. Εγώ θα λέω ότι είναι δικό μου κι εσύ να λες, όχι, δικό μου είναι, και από δω γίνεται η αρχή».
Έβαλαν πράγματι στη μέση ένα τούβλο. Λέει ο ένας:
- «Αυτό είναι δικό μου».
Ο άλλος είπε:
- «Όχι, είναι δικό».
Είπε ο πρώτος:
- «Έ, αν είναι δικό σου, πάρ’ το και πήγαινε».
Και έφυγαν, χωρίς να βρουν αιτία για φιλονικία.
