Μητροπολίτη Κένυας Μακαρίου
Κάποτε ένας νεαρός Μασάι ιεροσπουδαστής στο Πατριαρχικό Σεμινάριο έχασε τον αδελφό του, νεώτερο του κατά τρία χρόνια. Μόλις πληροφορήθηκε το θλιβερό νέο άρχισε να κλαίει – κάτι πολύ σπάνιο στην Αφρικάνικη παράδοση – και τότε ζήτησε την συμπαράσταση των συμμαθητών του. οι συμμαθητές του όλοι με πολλή προθυμία έτρεξαν να του συμπαρασταθούν. Καθισμένος εκείνος στην μεγάλη τραπεζαρία της Σχολής όρθιοι εκείνοι τον περιτριγύρισαν και του συμπαρασταθήκαν όσο μπορούσαν. Το βράδυ στο φαγητό ζήτησε από τον Επίσκοπο να του επιτρέψει να μιλήσει προς όλους. Ο Επίσκοπος του παραχώρησε την άδεια και απευθύνθηκε περίπου ως εξής εκείνο το βράδυ που έδωσε ένα σωστό μάθημα σε όλους μας:
«… Θα ήθελα απόψε να σας γνωρίσω και επίσημα τον θάνατο του μικρότερου αδελφού μου. Πρέπει να σας ομολογήσω ότι σήμερα με συγκινήσατε όλοι σας με την αγάπη σας. Δείξατε ότι με αγαπάτε και ξέρετε να βοηθάτε ηθικά ένα φίλο σας που πάσχει. Δεν έχω λόγους να σας ευχαριστήσω. Από δικής μου πλευράς θα ήθελα απόψε να εξομολογηθώ μπροστά στον Επίσκοπο που είναι ο πνευματικός μας καθοδηγητής και πατέρας… Ζητώ συγνώμη από όλους σας. Γνωρίζετε ότι προέρχομαι από μια πρωτόγονη φυλή, που ζει ακόμα μακρυά από τον πολιτισμό των περισσοτέρων από σας.
Όταν έφθασα σε τούτο τον τόπο είδα και έμαθα πολλά νέα πράγματα. Ιδιαίτερα θα ήθελα να πω ότι με το μυστήριο της ιεράς εξομολογήσεως και τη συμμετοχή μου στο άλλο επίσης σπουδαίο μυστήριο της θείας Ευχαριστίας ξανάνιωσα· έγινα νέος άνθρωπος· πήρα νέες δυνάμεις· έμαθα να αγαπώ όλους τους ανθρώπους όλων των άλλων φυλών· να τους συγχωρώ· να ζω μαζί τους· να συμπάσχω· περισσότερο απ’ όλα να φοβούμαι και να αγαπώ τον Θεό που είναι Πατέρας όλων μας… Γι’ αυτό απόψε θέλω να σας ζητήσω συγνώμη. Ήλθα με τις δικές μου συνήθειες, με τους δικούς μου τρόπους, κάποτε επιθετικός, γιατί έτσι ήμουνα. Τώρα όμως που γνώρισα από κοντά τον Ιησού μας και τη διδασκαλία Του αισθάνομαι διαφορετικά…»
Για λίγα λεπτά καμιά κίνηση, κανένα σχόλιο. Βουβοί έμειναν όλοι για τα μηνύματα που έστελνε σ’ όλους ο πρώτος ιεροσπουδαστής της φυλής των Μασάι. Συγκλονισμένος ο ίδιος από τις πνευματικές εμπειρίες του που είχε μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα έδειξε με τον τρόπο αυτό την μεγάλη του ευαισθησία και την απόφασή του να δοθεί στην υπηρεσία του λαού του.
Από το βιβλίο Μαρτυρίες Ζωής, Τόμος 1ος, σελ. 98 - 100.
