Στέλιου Κούκου
Κάθε χρόνο τέτοιες ώρες, τέτοια μέρα ο ηρωομάρτυρας του γένους Γρηγόρης Αυξεντίου (1928-1957) ζει την αγωνία της ζωής του.
Αναμένει! Τους Βρετανούς με τα φλογοβόλα! Αλλά αυτοί αργούν! Θέλει να αναμετρηθεί μαζί τους, ακόμη και μόνος με όλη την αυτοκρατορία, αλλά μοιάζει να έχουν εξαφανιστεί ως δειλοί! Κανένας δεν τολμά να τον πλησιάσει, ακόμη να περάσει από τον χώρο που ελέγχει με το όπλο του!
Ο έφεδρος αξιωματικός του ελληνικού στρατού και υπαρχηγός της Εθνικής Οργάνωσης Κυπρίων Αγωνιστών (ΕΟΚΑ). Οι Βρετανοί ήδη σκέφτονται τα βασανιστήρια στα οποία θα τον υποβάλουν, και αν τα αντέξει του έχουν έτοιμη αγχόνη! Και φυλακισμένα μνήματα! Τον έχουν απειλήσει ότι θα τον κάψουν και ήδη μυρίζει την βενζίνη που πότισαν την περιοχή του κρησφύγετου του.
Τόπος μαρτυρίου ο του Μαχαιρά τόπος! Το μαρτύριο καθυστερεί! Ο ίδιος έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό του! Ξέρει ότι από στιγμή σε στιγμή θα γίνει ολοκαύτωμα! Ολοκαύτωμα για την μικρή πατρίδα που τα τελευταία χρόνια τράνεψε και έγινε ακόμη πιο ελληνική με τις θυσίες των παλικαριών της!
Με τον εξευτελισμό της κραταιάς αυτοκρατορίας, μιας από τις νικήτριες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, της ναζιστικής Γερμανίας! Αλλά εδώ με τους Έλληνες δυσκολεύονται, παρ’ όλη την αριθμητική τους υπεροχή!
Σε στρατό, υπεροπλία!
Αυτή η αγάπη των Κυπρίων για την Ελλάδα, την Μητέρα πατρίδα τους, τους έχει τρελάνει σκέφτονται στα επιτελεία τους οι Άγγλοι! Και ας είναι εντελώς μόνοι και ξεκομμένοι από τον λοιπό ελληνισμό! Ακόμη και από την Κρήτη που είναι σχετικά κοντά! Μόνοι τους αγωνίζονται! Κανένας δεν μπορεί να τους βοηθήσει! Μόνον οι ίδιοι και η Ρωμαίικη ψυχή τους!
Και ας τρέχαν αυτοί εθελοντικά σε όλους τους αγώνες του γένους! Ακόμη και τους Άγγλους συνέτρεξαν στον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο οι οποίοι τους υπόσχονταν την παραχώρηση της αυτοδιάθεσης. Δηλαδή, την ένωση με την Ελλάδα!
Και ο ήρωας μας, πιο μόνος από μόνος στο κρησφύγετό του, και με όλο τον κόσμο τον ελληνικό μέσα του, αναμένει την αναμέτρηση με τον θάνατο! Την ίδια την ζωή! Τους Βρετανούς ήδη τους έχει εξευτελίσει στρατιωτικά και δεν τολμούν να τον πλησιάσουν!
Και τώρα εδώ, και σε άλλες αναμετρήσεις, με τα άλλα παλικαριά της ΕΟΚΑ που εκπαίδευσε και συντόνιζε τον αγώνα τους!
Τι περιμένουν, όμως και δεν τον αποτελειώνουν; Ίσως κατάλαβαν πως δεν τους συμφέρει να τον κάνουν υπερήρωα! Ξέρουν τι επίδραση θα έχει η πράξη τους στους λοιπούς σκλάβους Έλληνες! Και αυτός τους περιμένει έτοιμος!
Κάθε χρόνο τέτοιες ώρες, τέτοια μέρα! Από το 1957 και εντεύθεν!
Αυτό το πανηγύρι της αγωνίας του Γρηγόρη…
Η αγωνία ότι πράγματι θα φανεί αντάξιος των προγόνων του!
Αυτή που τον ώθησε να πάει να γίνει στρατιωτικός! Εύελπις!
Δεν τα κατάφερε, όμως, γιατί μάλλον ήταν λίγος στα γράμματα.
Αυτό μέτρησαν…
Πηγή: https://www.pemptousia.gr/2023/03/grigoris-afxentiou-65-chronia-meta-i-eonia-agonia-tou/
