Κλαίρης Ἀγγελίδου
Τί ξέρουμε ἀλήθεια οἱ ἄνθρωποι
γιά τά ἁπλά πράγματα
τῆς κάθε μέρας;
Τή θάλασσα, τόν ἥλιο, τά τζιτζίκια
πού ὅσο ὁ ἥλιος κατακαίει τραγουδοῦν
γιά τό βουνό, τά δέντρα
καί τίς πεταλοῦδες
μέ τ’ ἀμέτρητα χρώματα;
Τί ξέρουμε ἀλήθεια
γι’ αὐτούς πού συναντοῦμε
καί προσπερνοῦμε βιαστικά
χωρίς μία καλημέρα
χωρίς ἕνα χαμόγελο;
Τί ξέρουμε γιά τήν ἀγάπη;
Πῶς μᾶς ξεφεύγει σάν τήν ἄμμο
καί μένουμε μέ χέρια ἀδειανά;
Τί ξέρουμε οἱ ἄνθρωποι ἀληθινά;