π. Φιλόθεου Φάρου
Δέν εἶναι πάντοτε εὔκολο νά ζητᾶς συγγνώμη, νά παραδέχεσαι τό λάθος σου, νά εἶσαι ἀνιδιοτελής, νά ἀκοῦς μία συμβουλή, νά ἀρχίζεις ξανά, νά εἶσαι φιλάνθρωπος, νά εἶσαι διακριτικός, νά συνεχίζεις νά προσπαθεῖς, νά σκέπτεσαι πρίν ἐνεργήσεις, νά συγχωρεῖς, νά ὑπομένεις, νά ἐπωμίζεσαι μία δίκαιη κατηγορία … ἀλλά ἀποδίδει πάντοτε.
Δέν εἶναι πάντοτε εὔκολο νά βάζεις τήν ἐξυπηρέτηση τῶν ἄλλων πάνω ἀπό τόν ἑαυτό σου, νά κάνεις στούς ἄλλους ὅπως θά ἤθελες νά κάνουν ἐκεῖνοι σέ σένα, νά τιμᾶς κάποιον ἄλλο, νά κάνεις κάτι περισσότερο, νά σηκώνεις τό φορτίο ἑνός ἄλλου, ὅταν κάποιος σέ ἀγγαρεύσει ἕνα μίλι νά πᾶς μέ αὐτόν δυό … ἀλλά ἀποδίδει πάντοτε.
Δέν εἶναι πάντοτε εὔκολο νά ὑποστηρίξεις τό δύσκολο σωστό ἐνάντια στό εὔκολο λάθος, νά μένεις σταθερός ὅταν ἄλλοι εἶναι ἐναντίον σου, νά κρατᾶς ψηλά τή δάδα τῆς ἐλπίδας, νά ἀγαπᾶς, νά ἀναγνωρίζεις μέ ταπείνωση ἄλλους καλύτερους ἀπό σένα, νά ἐλέγχεις τόν ἑαυτό σου … ἀλλά ἀποδίδει πάντοτε.
