Στα άγρια τοπία πανέμορφα λουλούδια

Θυμάμαι τον μέγα Nτοστογιέφκι να γράφει στο συγκλονιστικό εκείνο έργο του «Aναμνήσεις από το σπίτι των πεθαμένων» τα εξής επί λέξει: «Στη Σιβηρία υπήρχαν φυλακισμένοι, στα κάτεργα, άνθρωποι εγκληματίες, του κοινού ποινικού δικαίου, που φαινόταν πως δεν έχουνε τίποτα μέσα τους. Φαίνονταν κτήνη. Kι’ όμως αυτοί οι άνθρωποι που φαινομενικά δεν είχανε τίποτα ανθρώπινο, ερχόταν μια στιγμή που έδειχναν τέτοιο πλούτο ψυχής, τέτοια αυτοθυσία, τέτοια αυταπάρνηση μου έμενα κατάπληκτος». Kαι ρωτάω εσάς; Δεν σας έχει τύχει να δείτε, ακόμα και στα πιο άγρια τοπία, στους πιο ξερούς βράχους να φυτρώνουνε πανέμορφα λουλούδια;