π. Ανδρέα Αγαθοκλέους
Χριστούγεννα:
Ο Θεός ανάμεσά μας!
Ο Θεός άνθρωπος!
Ο Θεός όπως εμάς!
Ποια γλώσσα μπορεί να περιγράψει το «μέγα της ευσεβείας μυστήριον»; «Θεός εφανερώθη εν σαρκί»(Α΄ Τιμ. 3,16).
Ποιος ανθρώπινος νους μπορεί να κατανοήσει το γεγονός της ενανθρώπησης;
Πώς να ερμηνεύσεις το δόγμα που λέει ότι ο Χριστός είναι τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος και ότι οι δύο αυτές φύσεις ενώθηκαν «ατρέπτως και αναλλοίωτως, ασυγχήτως και αδιαιρέτως», στο ένα πρόσωπο του Θεανθρώπου;
Το κάθε μυστήριον - δόγμα δεν είναι ανθρώπινη επινόηση, γι’ αυτό και οδηγεί σε λογικό αδιέξοδο. Η αίρεση, ως προσπάθεια να το εξηγήσει με τη λογική, φυσικά και το κατανοεί. Αλλά είναι αίρεση κι άρα στερείται της Αλήθειας.
Η αποκάλυψη του μυστηρίου γίνεται από τον Θεό σε μας, για να ενωθούμε μαζί Του και να ζήσουμε θεανθρώπινα.
Το μυστήριο των Χριστουγέννων το ζούμε στην καρδιά μας, καθώς καθαρίζεται από τις κακίες και πονηρίες γινόμενη «χώρος του αχώρητου». Εκεί, με τη συγκατάθεσή μας, έρχεται ο Χριστός εν Πνεύματι Αγίω και μας κάνει κοινωνούς της ειρήνης και της χαράς Του.
Ας μη μεμψιμοιρούμε για τα προβλήματα και τις πιέσεις που δεχόμαστε από τη ζωή. Έχει ο Θεός την έννοια μας.
Ας μην μαραζώνουμε για τη μοναξιά - ψυχική και σωματική - που βιώνουμε. Ο Χριστός είναι μαζί μας.
Τα Χριστούγεννα δεν είναι μόνο για γιορταστικά τραπέζια, οικογενειακές συνάξεις και δώρα. Είναι ευκαιρία για συνειδητοποίηση της μεγάλης δυνατότητας που μας δόθηκε: να ζήσουμε από το νυν αιώνα αυτό που θα ζούμε αιώνια με το Θεό και τους αγίους Του, τη χαρά της ενότητας και την πληρότητα της κοινωνίας.
Η εκκλησιαστική ζωή, ως συμμετοχή στα μυστήρια και ως συμμετοχή στις χαρές και λύπες των αδελφών μας, μας αποκαλύπτει τη χαρά του ουρανού: αυτό που όλοι μας, ενσυνείδητα ή ασυνείδητα, ζητούμε και θέλουμε.
Χριστούγεννα – Μυστήριο – Ζωή - Προσδοκία.
Χριστούγεννα: νυν και αεί.
Χριστούγεννα: Θεανθρώπινη εμπειρίας ζωής.
