Μητροπολίτη Ἐδέσσης Ἰωήλ
Ἡ ἄσκηση σκοπό ἔχει νά μᾶς παρακινήσει νά ἀπαρνηθοῦμε τό ἐγώ μας. Εἶναι μιά δυναμική πάλη τοῦ ἀνθρώπου νά ὑπερβεῖ τά ἀπρόσωπα - ἀτομικά στοιχεῖα τῆς βιολογικῆς του φύσης, νά ὁλοκληρωθεῖ μέσα ἀπό τήν σχέση μέ τόν Θεό καί τόν συνάνθρωπό του. Κάνοντας τήν νηστεία τῆς Ἐκκλησίας μας, ὑποτάσσουμε τό ἐγώ μας στήν καθολική πεῖρα τῆς Ἐκλησίας, στό λειτουργικό τυπικό, στά μυστήρια, στήν ἄσκηση πού ἡ Ἐκκλησία ὁρίζει, στήν ἐγκράτεια, στίς πράξεις φιλαδελφείας. Κόβουμε τό θέλημά μας καί δημιουργοῦμε προϋποθέσεις γιά μεταμόρφωση καί νέκρωση τῶν ἀτομικῶν ἐπιθυμιῶν.
Ἡ ἄσκηση πού θά κάνουμε νά εἶναι συνεπής καί ὁλόκληρη. Ἀρχίσαμε τήν νηστεία καί ὀφείλουμε, ἐάν δέν ὑπάρχουν λόγοι ὑγείας, νά τήν τελειώσουμε. Οἱ πέντε μωρές παρθένες κατακρίθηκαν, γιατί δέν ἐπέμεναν μέχρι τέλους στόν ἀγώνα τους, «ἐνύσταξαν πᾶσαι και ἐκάθευδον».
Ἡ νηστεία εἶναι τό μέσο γιά νά ἐπιτύχουμε τήν ἐγκράτεια. Πολλοί ὑπερτιμοῦν τήν νηστεία καί κάνουν ἀκρότητες, νομίζοντας πώς ἔτσι θά κατορθώσουν τήν ἀρετή. Ἄλλοι, κι αὐτοί εἶναι οἱ πιό πολλοί, τήν ὑποτιμοῦν καί ρυθμίζουν τήν ἄσκηση σύμφωνα μέ τό μυαλό τους. Ὀφείλουμε νά μήν ὑπερτιμοῦμε, οὔτε να ὑποτιμοῦμε τίς πνευματικές ἀσκήσεις. Σ᾽αὐτό θά μᾶς βοηθήσει καί θά μᾶς καθοδηγήσει ὁ πνευματικός. Ἡ ἄσκηση νά γίνεται μέ διάκριση.
