Ἀπόστολος Παῦλος
Ἄν ξέρω νά μιλῶ ὅλες τίς γλῶσσες τῶν ἀνθρώπων καί τῶν ἀγγέλων, ἀλλά δέν ἔχω ἀγάπη, τότε ἔγινα σάν ἕνας ἄψυχος χαλκός πού βουίζει ἤ σάν κύμβαλο πού ξεκουφαίνει μέ τούς κρότους του. Καί ἄν ἔχω τό χάρισμα νά προφητεύω καί γνωρίζω ὅλα τά μυστήρια καί ὅλη τή γνώση, καί ἄν ἔχω ὅλη τήν πίστη, ὥστε νά μετακινῶ μέ τή δύναμή της ἀκόμη καί τά βουνά, ἀλλά δέν ἔχω ἀγάπη, τότε δέν εἶμαι τίποτε ἀπολύτως.
Καί ἄν πουλήσω ὅλη τήν περιουσία μου γιά νά χορτάσω μέ ψωμί ὅλους τούς φτωχούς, καί ἄν παραδώσω τό σῶμα μου γιά νά καεῖ, ἀλλά ἀγάπη δέν ἔχω, τότε σέ τίποτε δέν ὠφελοῦμαι.
Ἡ ἀγάπη εἶναι μακρόθυμη, εἶναι εὐεργετική καί ὠφέλιμη, ἡ ἀγάπη δέ ζηλεύει, ἡ ἀγάπη δέν ξιπάζεται (= δέν καυχιέται), δέν εἶναι περήφανη, δέν κάνει ἀσχήμιες, δέ ζητεῖ τό συμφέρον της, δέν ἐρεθίζεται, δέ σκέφτεται τό κακό γιά τούς ἄλλους, δέ χαίρει, ὅταν βλέπει τήν ἀδικία, ἀλλά συγχαίρει, ὅταν ἐπικρατεῖ ἡ ἀλήθεια. Ὅλα τά ἀνέχεται, ὅλα τά πιστεύει, ὅλα τά ἐλπίζει, ὅλα τά ὑπομένει.Ἡ ἀγάπη ποτέ δέν ξεπέφτει.
