Μητροπολίτη Λεμεσοῦ Γέροντα Ἀθανασίου
Οἱ Πατέρες μᾶς λένε ὅτι ὁ θυμός εἶναι μία δύναμη τῆς ψυχῆς. Ὁ θυμός εἶναι μέσα μας. Ὁ Θεός μᾶς ἔδωσε τόν θυμό. Εἶναι μία ἀπό τίς δυνάμεις τῆς ψυχῆς μας, οἱ ὁποῖες ὅμως, ὅπως κι οἱ ὑπόλοιπες δυνάμεις – ἡ δικαιοσύνη, ἡ φρόνηση, ἡ ἀνδρεία – πρέπει νά λειτουργοῦν σωστά. Κι ὁ θυμός, ὅταν λειτουργεῖ σωστά, εἶναι καλός. Ἀλλά πότε λειτουργεῖ σωστά; Δεν λειτουργεῖ σωστά, ὅταν θυμώνουμε ἐναντίον τοῦ ἀδελφοῦ μας, ὅταν θυμώνουμε γιατί μᾶς ἀδίκησαν, γιατί μᾶς περιφρόνησαν. Δεν λειτουργεῖ σωστά, ὅταν θυμώνουμε, γιατί διεκδικοῦμε τό «δίκαιό μας», μέ τήν κοσμική ἔννοια ἤ ὅταν λειτουργεῖ ἰδιοτελῶς καί με βάση τόν ἐγωισμό μας.
Ἀκόμα, λένε οἱ Πατέρες ὅτι, ἄν θέλετε να δεῖτε ἄν ἔχετε ἐγωισμό μέσα σας, εἶναι πολύ ἁπλό. Θυμώνετε; Ἐάν θυμώνετε, μήν διερωτᾶστε. Δέν ἔχετε ταπείνωση. Δέν ἔχουμε ταπείνωση – ὅλοι μας - διότι θυμώνουμε. Γιατί θυμώνουμε; Διότι κάτι μᾶς εἶπαν, πού δέν μᾶς ἄρεσε, μᾶς ἔκοψαν τό θέλημά μας, κλπ. Ὁ ἄνθρωπος ὁ θυμώδης, πού χάνει την εἰρήνη του γιά ὁποιονδήποτε λόγο, ἔχει ἕνα πνευματικό πρόβλημα, ἕνα πάθος. Εἴτε πάθος ἐγωισμοῦ, ἤ ἰδιοτέλειας, ἤ φιλαυτίας, ἤ ὑπερηφανείας, ὁτιδήποτε. Πάντως ἔχει ἕνα πάθος.
Μήν ψάχνετε καί μήν αἰτιᾶστε τούς ἄλλους. Θύμωσα, γιατί ἔτσι μοῦ εἶπε ὁ ἄλλος, γιατί πῆγε νά μέ γελάσει, νά μέ εἰρωνευτεῖ, πῆγε να μέ κλέψει, νά μέ ἀδικήσει κλπ. Τέτοια πράγματα θά συμβαίνουν πάντα στή ζωή μας. Πάντα θά ὑπάρχουν ἄνθρωποι οἱ ὁποῖοι θά μᾶς εἰρωνεύονται, θά μᾶς συκοφαντοῦν, θά μᾶς ἀδικοῦν, θά μᾶς κλέβουν, θά μᾶς κοροϊδεύουν. Ἐπειδή ὑπάρχουν αὐτοί καί θά ὑπάρχουν πάντα, ἐμεῖς πρέπει νά θυμώνουμε; Δεν πρέπει ποτέ νά εἰρηνεύσουμε καί πάντα θα αἰτιόμαστε τούς ἄλλους; Νά καταλάβουμε ὅτι μποροῦμε νά ἀντιμετωπίσουμε ὅλα αὐτά τά πράγματα μέ εἰρήνη. Εἶναι ἀποδεδειγμένο μαθηματικά ὅτι ὁ ἄνθρωπος πού θυμώνει ἔχει ἐγωισμό.
