Όταν ρωτούσαν τον άγιο Νικόλαο, Επίσκοπο Αχρίδος, για τη ζωή του στο Νταχάου, αποκρινόταν τα εξής: «Στο στρατόπεδο να τι γίνεται: κάθεσαι σε μια γωνιά και λες στον εαυτό σου: “Kύριε, είμαι γη και σποδός, πάρε την ψυχή μου!”. Τότε η ψυχή υψώνεται στα ουράνια και αντικρίζεις τον Θεό πρόσωπο προς πρόσωπο. Όμως δεν το αντέχεις και του λες: “δεν είμαι ακόμα έτοιμος, άφησέ με να κατέβω πάλι”.
Με δύο λόγια, θα έδινα όλη τη ζωή που μου απομένει για μια ώρα στο Nτάχαου!»
