Μητροπολίτη Λεμεσού Γέροντα Αθανασίου
Ὁ θυμός εἶναι μία δύναμη τῆς ψυχῆς. Ὁ Θεός τήν ἔδωσε αὐτή τή δύναμη τοῦ θυμοῦ μέσα μας. Ἀλλά, γιά νά λειτουργεῖ κατά φύσιν. Ὅταν θυμώνουμε ἐναντίον τῆς ἁμαρτίας, ἐναντίον τῶν παθῶν μας, ἐναντίον τῶν δαιμόνων. Τότε ἐκεῖ, πραγματικά, μποροῦμε νά θυμώνουμε. Γιατί; Γιατί πολλές φορές εἶναι τόση ἡ πίεση τοῦ πάθους πού ἔχουμε, πού πρέπει νά ἀντισταθοῦμε σ’ αὐτό τό πράγμα. Μᾶς πιέζει τό πάθος, ἡ ἁμαρτία, οἱ περιστάσεις, κι ἐκεῖ πρέπει νά ποῦμε ἕνα ὄχι. Θυμᾶστε ὁ Χριστός τί εἶπε στόν Σατανᾶ; «Ὕπαγε ὀπίσω μου Σατανᾶ!». Βλέπετε, τό εἶπε αὐτό μέ δύναμη ψυχῆς, ὄχι ὅμως μέ ἀνθρώπινη ἐμπάθεια, ὅπως ὅταν θυμώνουμε ἐμεῖς.
Πρέπει νά ἔχουμε μέσα μας τέτοια δύναμη. Δύναμη σωστή, νά κινοῦμε τόν θυμό πού ἔχουμε μέσα μας, προκειμένου νά ἀνακόψουμε μέ ἀποτομία τά δεσμά τῆς ἁμαρτίας. Γιατί ἡ ἁμαρτία μᾶς στραγγαλίζει τήν ἐλευθερία. Μᾶς σπρώχνει νά κάνουμε αὐτό πού δέν θέλουμε. Ἐκεῖ χρειάζεται ὁ ἄνθρωπος νά ἐπιστρατεύσει τόν θυμό καί νά κόψει, τρόπον τινά, τήν κεφαλή τῆς ἁμαρτίας μέ ἀποτομίαν.
Καί εἶναι θαυμαστό τό ὅτι οἱ ἅγιοι Πατέρες, οἱ ὁποῖοι εἶχαν μεγάλη πραότητα καί δέν θύμωναν ποτέ, ὅταν ἐπρόκειτο περί ἁμαρτίας, ἐκεῖ ἦταν ἀπότομοι, ἀνελέητοι. Δέν δέχονταν κανένα συμβιβασμό. Ἐκεῖ στέκονταν σάν γίγαντες. Αὐτοί πού ἀνέχονταν τά πάντα, προκειμένου περί ἁμαρτίας καί παραβάσεως τῆς συνειδήσεώς τους, στέκονταν σάν γίγαντες καί ἀρνοῦνταν τόν συμβιβασμό ὅ,τι κι ἄν γινόταν.
