Αρχιεπισκόπου Αθηνών Ιερωνύμου Α΄
Είναι σημαντικό οι Θεολογικές Σχολές να προβάλλουν τον θεολογικό λόγο. Να προβάλλουν τον θεολογικό λόγο όχι μόνο σε αναφορά με το κατ’ εξοχήν περιεχόμενό του – τι είπαν οι Ευαγγελιστές, οι Απόστολοι, οι Πατέρες της Εκκλησίας μας. Αλλά και σε σχέση με το σήμερα. Γιατί έτσι γίνεται κατανοητό ότι ο θεολογικός λόγος είναι πάντα επίκαιρος. Και μπορεί να απαντήσει και σε σύγχρονους προβληματισμούς.
Βεβαίως, αυτή η σχέση της Θεολογίας με το σήμερα έχει διττό χαρακτήρα. Η Θεολογία μπορεί να αποκρίνεται στα ερωτήματα που απασχολούν τον σημερινό άνθρωπο. Όμως, και η ίδια δεν μένει ανέγγιχτη από όσα συνταρακτικά συμβαίνουν γύρω μας. Από τις αλλαγές που επηρεάζουν την καθημερινότητά μας σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο. Τις κοινωνικές ανακατατάξεις. Τις αλλαγές που συμβαίνουν με ασύλληπτους ρυθμούς. Την περιβαλλοντική κρίση. Την καθιέρωση αντιλήψεων και πρακτικών που έρχονται να κλονίσουν ό,τι μέχρι τώρα θεωρούσαμε σταθερό και παραδεδομένο. Όλα αυτά την προκαλούν. Και σε όλα αυτά πρέπει να τοποθετείται. Αν δεν τοποθετηθεί, θα αλλοιωθεί η ουσία της και η αποστολή της. Αυτά τα καινούργια ζητήματα προκύπτουν από τις επιστημονικές εξελίξεις και την αλματώδη πρόοδο. Υπάρχουν όμως και άλλα, που εδώ και αιώνες εξακολουθούν να ταλαιπωρούν την ανθρωπότητα. Οι πόλεμοι, η προσφυγιά, η ανισότητα, η φτώχεια δεν σταμάτησαν ποτέ. Ο θεολογικός λόγος δεν πρέπει να είναι αδιάφορος και σε αυτά. Καλείται να τονίζει ότι παρά τη λεγόμενη πρόοδο και την ανάπτυξη, το μεγαλύτερο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού ζει ακόμη σε συνθήκες σχεδόν μεσαιωνικές. Και ότι ο άνθρωπος του 21ου αι. αντιμετωπίζει ακόμη πολλά από τα προβλήματα που είχε ο άνθρωπος του 16ου αι.
