Μητροπολίτη Λεμεσοῦ Γέροντος Ἀθανασίου
Χριστούγεννα δέν εἶναι μιά φορά τό χρόνο. Χριστούγεννα μπορεῖ νά εἶναι κάθε μέρα. Γιατί ὁ Κύριος ζητᾶ τή δική μας ὕπαρξη γιά νά κατασκηνώσει μέσα μας. Καί μακάριος ὁ ἄνθρωπος πού ζεῖ τά Χριστούγεννα κάθε μέρα. Μακάριος αὐτός πού ὑποδέχεται τόν Χριστό καί Τοῦ προσφέρει τήν ἀγάπη του. Γίνεται ἡ καρδιά τοῦ Βηθλεέμ. Καί μέ τή δική Του παρουσία γίνεται τό ἀδύνατον δυνατόν.
Ὁ ἄνθρωπος παρ’ ὅτι ποτισμένος στά πάθη, ταλαιπωρημένος ἀπό τήν ἁμαρτία, ἀπολαμβάνει τή δωρεά, τή δύναμη, τήν παρουσία τοῦ Θεοῦ. Τό σπήλαιο τῶν ληστῶν πού εἶναι ἡ ὕπαρξή μας γεμάτη πάθη κι ἀδυναμίες δέχεται τήν ἔλευση καί τή γέννηση τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ καί γίνεται ἡ ἀδύναμη καρδία μας φάτνη. Αἰσθανόμαστε τή δική μας ἀπομάκρυνση ἀπό τόν Θεόν, ἀλλά ταυτόχρονα φωτιζόμαστε ἀπό τή δική του ἀγάπη κι εὐσπλαχνία. Καί τότε ἀποκτοῦμε θάρρος, ὄχι ἀπό τίς ἀρετές μας, πού εἶναι ἀνύπαρκτες, ἀλλά ἀπό τή δική Του ἀγάπη, πού φανερώνεται στή κίνηση πού ἔκανε γιά νά ἔρθει κοντά μας.
Ἔχουμε θάρρος γιατί αὐτός εἶναι ὁ Πατέρας μας κι ἐμεῖς εἴμαστε παιδιά Του. Ἔχουμε θάρρος στό ὅτι τόσον ἀγάπησε τόν κόσμον, ὥστε ἔγινε ἄνθρωπος γιά νά σώσει τόν ἄνθρωπο! Σέ αὐτή τήν ἀγάπη θαρροῦμε καί προσεγγίζουμε τό Μέγα Μυστήριον τοῦ Θεοῦ! Καί συντετριμμένοι τοῦ προσφέρουμε τίς ἁμαρτίες μας ἐν μετανοίᾳ γιά νά μᾶς ἐπιστρέψει τη Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί τή Χάρη τῆς υἱοθεσίας!
Νά ἔρθει στήν καρδιά μας καί νά ὁμολογήσουμε ἐμεῖς ὅτι ὄντως Ἀββᾶ ὁ Πατήρ. Ὁ Πατήρ Θεός εἶναι μέσα μας καί ἐμεῖς εἴμαστε δικά Του παιδιά. Ἐάν καταφέρουμε διά τῆς μετανοίας καί τῆς ταπεινώσεως νά γευτοῦμε τήν παρουσία τοῦ Χριστοῦ μέσα εἰς τήν καρδιά μας τότε πραγματικά ἑορτάζουμε Χριστούγεννα.
