Μητροπολίτη Λεμεσού Γέροντα Αθανασίου
Παρόλο που ο Θεός μας απαγορεύει να φτιάχνουμε είδωλα, φαίνεται ότι ο άνθρωπος έχει την τάση να ειδωλοποιεί πράγματα λόγω της ανασφάλειάς του, της δεισιδαιμονίας του, των ψυχικών του ελλείψεων. Ο άνθρωπος λειτουργά με έναν άρρωστο τρόπο: ψάχνοντας το αυθεντικό, το γνήσιο, το αληθινό, ό,τι νομίσει ότι είναι αληθινό κι ότι έχει αξία, το ειδωλοποιεί.
Είδωλα υπάρχουν πολλά στη ζωή μας καθώς ο άνθρωπος φτιάχνει είδωλα του Θεού, του εαυτού του, ακόμα και είδωλα όσων πραγμάτων έχει γύρω του: οι ιδέες του, τα υλικά αγαθά, η επιστήμη του, ακόμα και ευγενή πράγματα, όπως τα παιδιά του, ο ή η σύζυγός του, η οικογένειά του, η πατρίδα του. Μπορούμε να ειδωλοποιήσουμε τις ιδέες μας, τις περιουσίες μας, πρόσωπα και ιδεολογίες. Αυτά τα πράγματα μπορεί να είναι ευγενή και όταν είναι μέσα στα όριά τους, πράγματι βοηθούν τον άνθρωπο.
Ο,τιδήποτε υπάρχει στη ζωή μας, όταν είναι μέσα στα όρια αυτή η σχέση, είναι καλή και χρειάζεται. Όταν όμως βγαίνει από τα όρια και απολυτοποιείται, τότε γίνεται είδωλο και μετά, όταν θα έρθει η ώρα που θα συντριβεί το είδωλο, γιατί όλα τα είδωλα είναι καταδικασμένα να συντριβούν, τότε τα πράγματα δυσκολεύουν και ο άνθρωπος υφίσταται μεγάλη ταλαιπωρία, γιατί συντρίβεται μαζί με τα είδωλα κι ο ψυχικός του κόσμος.
Είναι πολύ δύσκολο και οδυνηρό να περάσει κανείς μια τέτοια κατάσταση. Όλα όμως τα είδωλα, ακόμα και τα πιο ευγενή και ενάρετα, είναι καταδικασμένα να συντριβούν γιατί ο Θεός δεν θέλει είδωλα, ο Θεός θα συντρίψει τα είδωλα γιατί θέλει μιαν απευθείας σχέση με τον άνθρωπο. Και το είδωλο, όσο καλό και να είναι πρέπει και θα συντριβεί. Επέρχεται η απομυθοποίηση.