Η οσία Μαρία η Αιγυπτία και ’μείς
Νομίζω πως κανένας απ’ όσους διάβασαν τον βίο της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας δεν θα έμεινε ασυγκίνητος από τον πόθο της για αλλαγή ζωής. Την άβυσσο του είναι της, της ύπαρξής της, την έριξε στην άβυσσο του Θείου ελέους. « Άβυσσος άβυσσον επικαλείται». Εκεί που φαινόταν ότι ο Θεός την έδιωχνε, την απέρριπτε, στην πραγματικότητα την προκαλούσε για νέα ζωή. Κι ανταποκρίθηκε!
Ευτυχώς ο Θεός μας δεν βλέπει την επιφάνεια του ανθρώπου, τις πράξεις του και τα λόγια του, αλλά το βάθος του. Δεν έχει σημασία τόσο το τι κάνει κανείς, όσο το τι είναι, πόσο στην καρδιά του – εν γνώσει ή εν αγνοία του – ζητά το «Θεό της καρδιάς».
Μ’ αρέσει ο βίος της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας, γιατί είναι αληθινός. Δεν καλύπτει το πριν από τη μετάνοια βίωμά της, δεν ωραιοποιεί την αλλαγή της, δεν παρουσιάζει μόνο τη χαρισματική της κατάσταση. Μιλά για αγώνα σκληρό μέσα στην έρημο, για στιγμές θεοεγκατάλειψης, για δυνατούς πειρασμούς με τους λογισμούς που καλούσαν για επιστροφή στην προτέρα ζωή.
Γι’ αυτό, μπορεί να γίνει ο βίος της ελπίδα για όσους παλεύουν με τα πάθη της σαρκός, για όσους νομίζουν πως είναι αδύνατο να λυτρωθούν από μακροχρόνιες αμαρτίες, για όσους ο διάβολος κυριάρχησε μέσα τους μέσω των παθών.
Ο Χριστός ζητά μια καρδιά που είναι αληθινή στις προθέσεις της, γνήσια στην αναζήτησή της και ειλικρινής στις επιθυμίες της. Τότε έρχεται και προσκαλεί δυναμικά στη ζωή Του, βοηθώντας με τη Χάρη Του ν’ αρχίσει και να συνεχίσει τη νέα ζωή. Τότε ο άνθρωπος καταλαβαίνει πως αρκεί μόνο η επιθυμία, για να έλθει ο Θεός και να κάνει για μας αυτό που εμείς τόσο πολύ θέλουμε να κάνουμε και δεν μπορούμε.
Βέβαια, διαβάζοντας το βίο της αγίας Μαρίας της Αιγυπτίας, με την τόσο σκληρή ζωή της ως έκφραση της επιθυμίας της για αλλαγή, διερωτόμαστε ποιος θα μπορούσε σήμερα να κάνει τα ίδια μέσα στην έρημο με την υπερβολική ζέστη την ημέρα και το τσουχτερό κρύο το βράδυ, με την έλλειψη των ανέσεων και των αναγκαίων για συντήρηση, με την απουσία ανθρώπων, με το απαρηγόρητο περιβάλλον.
Ο Θεός δεν μας ζητά να κάνουμε τα ίδια! Μας προσκαλεί όμως στη μετάνοια, στην αλλαγή της αμαρτωλής ζωής μας, στην ειλικρίνεια και στην ανδρεία για ν’ αγωνιστούμε να ζήσουμε όπως Εκείνος στο εδώ και στο τώρα της ζωής μας. Τότε κι εμείς θα διαπιστώσουμε ότι τα όσα ο βίος της οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας αναφέρει για τη Χάρη του Θεού και τη βοήθεια Του είναι αληθινά και ότι το χάος της ύπαρξής μας μπορεί να διαδεχθεί η κατάσταση της Χάριτος.
Σοφά και Θεοκίνητα οι άγιοι Πατέρες τοποθέτησαν τη μνήμη της οσίας Μαρίας της Αιγυπίας στην Ε΄ Κυριακή της Μ. Σαρακοστής – την κατ’ εξοχήν περίοδο μετάνοιας – για να μιμηθούμε τη μετάνοιά της, μέσα στα δικά μας δεδομένα και να συνεχίσουμε τον αγώνα για να γευτούμε εν μέρει και ’μείς ό,τι εκείνη, μέσα στην αγάπη του μεγάλου Θεού μας που αναμένει, προσκαλεί, δίνεται και χαριτώνει όσους στο βάθος Τον επιθυμούν, Τον αναζητούν, Τον ποθούν.
π. Ανδρέας Αγαθοκλέους
