Τά χαρίσματα πού δίνει ὁ Θεός δέν εἶναι «πρός ἴδιον ὄφελος»,
ἀλλά «πρός οἰκοδομήν τοῦ σώματος τῆς Ἐκκλησίας».
Ἄν γίνει τό πρῶτο, καταστρέφεται.
Τό δεύτερο, γίνεται πηγή χαρᾶς καί πληρότητας.
Δέν παύει ὅμως νά εἶναι αἰτία μαρτυρίου,
γι’ αὐτόν πού τό κατέχει, ἀνάλογα μέ τό χάρισμα.
