π. Ἀνδρέα Ἀγαθοκλέους
Σχόλιο στό Ευαγγέλιο τῆς Κυριακῆς Α΄ Νηστειῶν
Ἡ Ὀρθοδοξία, ὡς «ἡ πίστη τῶν Πατέρων», συνεχίζει αὐτό πού ἐξ ἀρχῆς παράλαβε ὡς ζωή καί ἐμπειρία. Αὐτό, βέβαια, καταγράφηκε, ὥστε νά ὁριοθετηθεῖ ἡ Ἀλήθεια. Δέν εἶναι ὅ,τι πιστεύει καί νομίζει ὁ καθένας, ἀλλά αὐτό πού «πανταχοῦ, πάντοτε, ὑπό πάντων ἐπιστεύθη».
Ὡστόσο, δέν εἶναι ἡ Ἐκκλησία ἕνας κατάλογος ἐντολῶν πού οἱ «καλοί χριστιανοί» τίς ἐφαρμόζουν. Δέν εἶναι τό «γράμμα» πού ζωογονεῖ ἀλλά τό «πνεῦμα». Γι’ αὐτό δέν μαζοποιεῖται τό πρόσωπο οὔτε πνίγεται μέσα στό γράμμα. Βιώνεται ἡ Ἀλήθεια προσωπικά μέσα στήν Ἐκκλησία τοῦ ζῶντος Θεοῦ.
Στήν ἀποκάλυψη τοῦ Φιλίππου πρός τόν Ναθαναήλ ὅτι «βρήκαμε αὐτόν πού προανήγγειλε ὁ Μωυσῆς στό νόμο καί οἱ προφῆτες» καί ὅτι «εἶναι ὁ Ἰησοῦς, ὁ γιός τοῦ Ἰωσήφ ἀπό τή Ναζαρέτ», αὐτός ἀμφισβητεῖ καί διερωτᾶται ἄν «μπορεῖ ἀπό τή Ναζαρέτ νά βγεῖ κάτι καλό». Θά μποροῦσε ὁ Φίλιππος νά πείσει μέ ἐπιχειρήματα παρμένα ἀπό τήν Παλαιά Διαθήκη καί ἀπό τήν προσωπική του ἐμπειρία. Ὅμως, ἁπλά τόν καλεῖ νά βεβαιωθεῖ μόνος του. Ὁ λόγος τοῦ Φίλιππου πρός τόν Ναθαναήλ «ἔρχου καί εἶδε» εἶναι ὁ λόγος - πρόσκληση τῆς Ὀρθοδοξίας πρός ὅποιον ἀναζητᾶ τήν Ἀλήθεια, προβληματίζεται γιά τό ἄν ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι ὄντως ἤ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ.
Τόν ἄνθρωπο πού ἡ καρδιά του ποθεῖ νά γνωρίσει τήν «Ὁδόν καί τήν Ἀλήθεια καί τήν Ζωήν», ὅπως ἀποκαλύφθηκε ἀπό τόν Θεάνθρωπο χωρίς ἀλλοίωση καί παρεκτροπές, ὁ Θεός δέν θά τόν ἀφήσει. Ἀρκεῖ νά ὑπάρχει εἰλικρίνεια καί ταπείνωση.
Ἡ ἔνταξή μας στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἀπό μικροί, μᾶς χορηγεῖ τήν χάρη δυναμικά, ἀόρατα, ἀνερμήνευτα. Συνειδητοποιώντας τόν ἑαυτό μας καί τή ζωή, μεγαλώνοντας, μποροῦμε νά ἐκλέξουμε τήν πνευματική μας ἀνάπτυξη, τήν ἀδιαφορία ἤ τήν ἄρνηση. Εὐλογημένοι ὅσοι πάλεψαν, βρῆκαν, ζῆσαν Αὐτόν πού εἶναι ὁ Σωτήρας τοῦ κόσμου καί τοῦ ἑαυτοῦ μας.
