π. Ἀνδρέα Ἀγαθοκλέους
Σχόλιο στό Ευαγγέλιο τῆς Κυριακῆς πρό τῶν Φώτων
Ἡ παρουσία στόν κόσμο τοῦ Σωτῆρα τοῦ κόσμου, χρειάζεται προετοιμασία. Γιά μᾶς πού παραδέρνουμε στίς μικρότητες καί ἀστοχίες μας. Γιά νά γίνουν οἱ καρδιές μας ἕτοιμες νά τό δεχτοῦν, ἀφοῦ ἐκεῖ θέλει τό θρόνο Του.
Ἡ μετάνοια, ὡς ἐγκατάλειψη τοῦ λανθασμένου χθές καί ἐπιθυμία γιά νέο αὔριο, εἶναι ἡ μόνη προετοιμασία γιά νά ἔλθει καί νά ζήσουμε τή νέα ζωή, τη ζωή Του.
Ὁ Ἰωάννης τότε, ὡς Πρόδρομος, ἔκανε τήν προετοιμασία στόν κόσμο. «Φωνή βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ». Μόνος πρός Μόνο καλοῦσε ὅλους σέ μετάνοια.
Τώρα, στήν ἔρημο τοῦ κόσμου, τοῦ ἐγωκεντρικοῦ καί μοναξιασμένου, ἡ Ἐκκλησία, μέσῳ τῶν ἀνθρώπων της, καλεῖ γιά κοινωνία καί σχέση μέ τόν Θεό καί δι’ Αὐτοῦ μέ τούς ἀνθρώπους.
Εἶναι ἡ φωνή τοῦ Λόγου! Στήν ἀποδοχή Του γίνεται ἡ βάφτισή μας «ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ, ὅπου ἀνακαινίζεται ἡ ὕπαρξή μας καί ὅλος ὁ κόσμος. Μιά νέα ζωή γεμίζει τήν καρδιά μας καί χαιρόμαστε.
Τά Θεοφάνεια - παλαιότερα γιορταζόταν μέ τά Χριστούγεννα - εἶναι ἡ κένωση τοῦ Υἱοῦ γιά χάρη τῶν παιδιῶν τοῦ Πατρός. Ἡ κένωση πού γίνεται, πηγάζει ἀπό τήν χωρίς ὅρια ἀγάπη Του, γι' αὐτό καί δέν ὑπολογίζεται, ἀπό τόν ἴδιο, ὡς γεγονός πού μᾶς ὑποχρεώνει.
Ἡ κάθε Δεσποτική ἑορτή ἀντανακλᾶ στούς ἀνθρώπους τούς ὁποίους ἐπηρεάζει εἴτε ψυχολογικά εἴτε θεολογικά: χαροποιεῖ, ἀνανεώνει, κοινωνικοποιεῖ. Κι ἀκόμα, μπορεῖ νά γίνεται ἀφετηρία γιά νέα ζωή, διαφορετική ἀπό πρίν, στηριγμένη στήν αἴσθηση τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ πού δημιουργεῖ φιλότιμο, ἀλλά καί εὐρύτητα πνεύματος καί καρδιᾶς.
