Ἁγίου Ἰουστίνου Πόποβιτς
H ἀθανασία τοῦ ἀνθρώπου ξεκινᾶ ἀπό τήν σύλληψή του μέσα στήν κοιλία τῆς μητέρας του. Καί πότε ἀρχίζει ὁ παράδεισος καί ἡ κόλαση τοῦ ἀνθρώπου; Ἀπό τήν ἐλεύθερη ἐπιλογή γιά τό θεϊκό ἀγαθό ἤ γιά τό δαιμονικό κακό, γιά τόν Θεό ἤ γιά τόν διάβολο. Καί ὁ παράδεισος μά καί ἡ κόλαση τοῦ ἀνθρώπου ἀρχίζουν ἐδῶ ἀπό τήν γῆ γιά νά συνεχιστοῦν αἰώνια στήν ἄλλη ζωή.
Τί εἶναι ὁ παράδεισος; Εἶναι ἡ αἴσθηση τῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ. Ἅμα ὁ ἄνθρωπος αἰσθάνεται ἐντός του τόν Θεό, εἶναι ἤδη στόν παράδεισο, γιατί ὅπου εἶναι ὁ Θεός ἐκεῖ εἶναι καί ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἐκεῖ καί ὁ παράδεισος. Ἀπό τότε πού ὁ Θεός Λόγος κατέβηκε στήν γῆ καί ἔγινε ἄνθρωπος, ὁ παράδεισος ἔγινε ἡ ἀμεσότερη πραγματικότητα γιά τήν γῆ καί τόν ἄνθρωπο. Ἐπειδή, ὅπου εἶναι ὁ Χριστός ἐκεῖ καί ὁ παράδεισος.
