Μητροπολίτη Εσθονίας Στεφάνου
Με την Ανάσταση εισερχόμεθα σε μία καινούργια και ανατρεπτική πραγματικότητα: η ημέρα του Πάσχα δεν συνιστά απλή ανάμνηση ενός ιστορικού γεγονότος. Αντίθετα, ο εορτασμός αυτής της ημέρας υπερβαίνει το φράγμα του ιστορικού χρόνου, επειδή ανήκει εφεξής στην απόλυτη χρονική πραγματικότητα του Χριστού, στην οποία όλα είναι παρόν. Εκεί όπου το παρόν και το μέλλον συγχωνεύονται σε αυτή την κορυφαία στιγμή, δεδομένου ότι η Ανάσταση συνέχει και συνενώνει το σύμπαν σε ένα μοναδικό σημείο όπου όλα είναι καθοριστικά παρόντα.
Επομένως, η Αγία και Μεγάλη Παρασκευή και η ημέρα του Πάσχα στην ουσία συνθέτουν μία οργανική ενότητα στο επίπεδο της προαιώνιας και θείας ζωής και ύπαρξης του Χριστού, έστω και εάν ιστορικά το Πάθος προηγείται της Αναστάσεως. Ο Χριστός θριαμβεύει επί του μαρτυρίου μέσα από το ίδιο το μαρτύριό Του. Θριαμβεύει επί του θανάτου μέσα από τον ίδιο Του τον θάνατο.
Το μαρτύριο του Χριστού δεν αναιρεί ούτε τη δόξα ούτε τη μακαριότητα Του. Αντίθετα, από αυτό το μαρτύριο εκπηγάζει ο αιώνιος θρίαμβός Του. Το μαρτύριο του Χριστού, που συμπάσχει πάντοτε με τον άνθρωπο και με την ανάστασή Του υπερβαίνεται, αναπαύει και ανακουφίζει όλες μας τις θλίψεις, και παρότι εμείς δεν το αντιλαμβανόμαστε, απαντά στο εναγώνιο ερώτημα του δικού μας θανάτου.
Χωρίς αυτή τη βεβαιότητα απέναντι σε μία μητέρα που πρόκειται να χάσει το μονάκριβο γιο της, απέναντι σε μία νεαρή γυναίκα που επίκειται να χάσει τον σύζυγό της, τολμούμε να απευθύνουμε τους ακόλουθους λόγους: Ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός, ο οποίος νεκρώθηκε και αναστήθηκε για σένα, συμπάσχει αυτή την ώρα μαζί σου και ο σταυρός που υπομένεις είναι και σταυρός του Κυρίου και Λυτρωτή σου. Και αφού ο Χριστός τον βαστά τώρα μαζί με εσένα, να ξέρεις ότι το κουβάλημα του σταυρού και από τους δυο σας συνιστά ήδη έναν θρίαμβο. Αλλά καταφθάνει η ημέρα που θα ανοίξουν οι οφθαλμοί σου και τότε θα αναβλέψεις.
