Μητροπολίτη Λεμεσού Αθανασίου
Όταν ο άνθρωπος αρχίσει να προσεύχεται τότε λαμβάνει δύναμιν από την προσευχή· και η προσευχή είναι φως, διότι ο ίδιος ο Θεός είναι φως. Και το φως του Θεού αρχίζει σιγά-σιγά να διαλύει τα πνευματικά σκοτάδια. Και αν καμιά φορά επιμένει το σκότος να υπάρχει μέσα στην ψυχή του ανθρώπου, αυτό συμβαίνει διότι ο καλός Θεός, ως ιατρός, θέλει να θεραπεύσει την ψυχή με την ταπείνωση, να μάθει ο άνθρωπος να ταπεινωθεί. Και πρέπει να μάθουμε κι εμείς ν’ αποκτήσουμε αυτήν την δύναμιν, ώστε να περνούμε το πέλαγος της δικής μας ζωής και τις δυσκολίες μας, πατώντας σε μια σταθερή βάση.
Η μόνη σταθερή βάσις, η αναλλοίωτη βάσις, είναι η πίστη στον Θεό. Ο Θεός δεν αλλοιώνεται ποτέ ούτε χάνει ο Θεός, ούτε αλλάζει, ούτε απογοητεύει τον άνθρωπο, ούτε προδίδει ποτέ τον άνθρωπο και, ούτε αφήνει τα έργα Του ο Θεός ατέλειωτα και μισά, αλλά τα φέρει εις πέρας γιατί είναι τέλειος Θεός!
Έτσι λοιπόν, πολλές φορές που ευρίσκεστε αντιμέτωποι με αποτυχίες, πρέπει να μάθετε να αποκτήσετε αυτήν την δύναμιν της προσευχής, ώστε να βγαίνετε πάνω απ’ αυτά τα πράγματα, όπως το αεροπλάνο, που βγαίνει πάνω από τα σύννεφα όταν έχει καταιγίδες· βγαίνει από πάνω και δεν παθαίνει τίποτα, η καταιγίδα υπάρχει, μαίνεται, αλλά εκεί που είναι το αεροπλάνο δεν το πιάνει, διότι έχει την δύναμιν, ακριβώς, να υπερβεί αυτά τα πράγματα.
