Πατριάρχη Μόσχας και Πασών των Ρωσιών Κυρίλλου
Όλοι γνωρίζουν τι συμβαίνει όταν συγχωρούμε κάποιον άλλο. Η καρδιά γίνεται πιο ελαφριά. Η συγχώρεση βγάζει το βάρος από την καρδιά. Η ειλικρινής συγχώρεση φωτίζει την ψυχή αυτού που συγχωρεί, αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Δεν υπάρχει οικογένεια που δεν θα περάσει δύσκολες στιγμές στη ζωή, όταν παραβιάζεται η αμοιβαία κατανόηση των συζύγων, όταν προκύπτουν δυσκολίες με τα παιδιά, όταν δημιουργούνται εντάσεις. Πόσο τρομερό είναι αν μετά από κάτι τέτοιο οι άνθρωποι δεν ζητούν συγχώρεση και δεν συγχωρούν, αλλά ζουν με αυτό το βάρος!
Αλλά αυτό που είναι δίκαιο σε σχέση με την οικογένεια, ισχύει τόσο για την εργασία όσο και για άλλες συναναστροφές. Σε τελική ανάλυση, οι συγκρούσεις καταστρέφουν την αλληλεγγύη, πράγμα που σημαίνει ότι η ομάδα χάνει την ικανότητα να κάνει πράγματα και οι δεσμοί που συνδέουν τα μέλη της ομάδας γίνονται πιο αδύναμοι. Σε τελική ανάλυση, εάν στην κοινωνία μάθουμε να συγχωρούμε ο ένας τον άλλον, τότε αυτή η φωτεινή κατάσταση του νου, την οποία βιώνουμε, συγχωρώντας τους αγαπημένους μας, θα είναι παρούσα παντού.
Η συγχώρεση είναι μια πράξη που διορθώνει τη ζωή προς το καλύτερο – προσωπική, οικογενειακή, συλλογική και τη ζωή ολόκληρου του έθνους. Και ο Θεός απαγορεύει να φτάσουμε στην πραγματοποίηση αυτής της μεγάλης αλήθειας, ώστε να μάθουμε να συγχωρούμε ο ένας τον άλλον, και μέσω της συγχώρεσης – να θεραπεύουμε πληγές και αρρώστιες τόσο στην προσωπική, την οικογενειακή όσο και στη δημόσια ζωή μας.
