π. Κωνσταντίνου Ν. Καλλιανοῦ
Τώρα τό θέρος, ὅσους ἔχουν τό μεγάλο προνόμιο νά καταφεύγουν σέ ἤρεμους καί μακράν τοῦ θορύβου καί τῆς «βοῆς τῶν γεγονότων» τόπους, ὁ Θεός τούς δωρίζει πολύτιμα δῶρα τῆς Ἀγάπης Του καί τούς ἀναπαύει μέ προνομιακό τρόπο: ἐκεῖνο, δηλαδή, τῆς ἐμβιωμένης σιωπῆς πού συντρέχει τήν ψυχή ὥστε νά ἀποτοξινωθεῖ ἀπό τίς ποικίλες τῆς καθημερινότητος ἰοβόλες ἐπιθέσεις, οἱ ὁποῖες τήν πληγώνουν καί, περισσότερο, τήν ἀρρωσταίνουν, μέ πρῶτο ἐπιθετικό ἐχθρό τό ἄγχος, ἀλλά καί τήν ἀπώθηση πολλῶν καί ποικίλων ἐναντιώσεων, πού ἐπιφέρουν ἕνα σωρό φθορές καί διαταράξεις στόν ψυχισμό μας. Γι᾿ αὐτό καί οἱ διακοπές, ὡς καιρός ἀνασυγκρότησης καί προγραμματισμοῦ, εἶναι μιά περιούσια περίοδος πού ξαποσταίνει τό εἶναι καί συνάμα τό θεραπεύει ἐπουλώνοντας πληγές πού ἡ σκληρή καθημερινότητα ἀφήνει πάνω μας.
Ἔτσι οἱ διακοπές καθίστανται μιά ἀναρρωτική ἀναμφίβολα περίοδος, πού τήν χρειάζεται ὁ κάθε ἄνθρωπος, ἀρκεῖ νά ἀξιοποιεῖ τίς μέρες αὐτές «μέ σύνεσιν» κι ὄχι νά τίς χαλαλίζει σέ φθοροποιές ἐνέργειες καί δραστηριότητες, π.χ. ξενύχτια μέ κραιπάλες, κουραστικές ἡμερήσιες περιπέτειες χωρίς προγραμματισμό καί ἀνάπαυση. Δέ γνωρίζω πόσοι ἔχουν σταθεῖ δίπλα στήν ἀκροθαλασσιά κάποια θερινή κι ἥσυχη νύχτα, ν᾿ ἀνασαίνουν τήν εὐωδιά τῆς θάλασσας καί ν᾿ ἀφουγκράζονται τόν ἥσυχο κυμματισμό της πού φτάνει ἴσαμε ἔξω καί μοιάζει μέ ἀργό φυλλομέτρημα βιβλίου. Κι εἶναι ὄντως ἕνα φυλλομέτρημα τοῦ βίου αὐτές οἱ στιγμές σιμά στήν ἀκροθαλασσιά μέ τή μοναξιά τῆς θερινῆς νύχτας ὡς ἄλλο ἔνδυμα τῆς γυμνῆς ψυχῆς. Μιά αὐτοανάλυση θά τήν ἔλεγα, πού, δυστυχῶς, λίγοι τήν ἀποζητοῦν ἤ τήν ἐπιχειροῦν, γιατί τά γρανάζια τοῦ ἔναγχου βίου δέ σταματᾶνε, μήτε στίς διακοπές. Βλέπεις ἡ πόλη, ἡ καθημερινότητα, ἡ σκληρότητα τῶν καιρῶν μας κατευθύνουν τούς ἀνθρώπους σέ δρόμους ἀνησυχίας καί σέ ἀναζητήσεις πρόχειρης ψυχαγωγίας κι ὄχι θεραπεῖς τοῦ πληγωμένου ψυχισμοῦ. Κι αὐτό ἴσως εἶναι καί σημεῖο τῶν καιρῶν μας: τό ὅτι δέν προλαβαίνουν οἱ ἄνθρωποι τοῦ σήμερα, οἱ ἐγλωβισμένοι στήν καταιγίδα τῶν εἰκόνων, νά κοιτάξουν καί τή δικιά τους εἰκόνα. Κάτι δηλαδή πού μέ γενναιοδωρία προσφέρει ἡ σιωπή τῆς θερινῆς Νύχτας.
