Αρχιμ. Χρυσόστομου Τσίρη
Ι. Μητρόπολη Φλωρίνης
Κάποιοι αδελφοί μας θα περάσουν το Πάσχα στα νοσοκομεία, μακριά από την Εκκλησία, συντροφιά με τον καρκίνο και τα άλλα θεριά.
Άλλοι, άστεγοι στους δρόμους παρέα με τα σκυλιά και τα περιστέρια, δίπλα στην Εκκλησία όχι όμως μέσα.
Άλλοι μακριά από τις οικογένειές τους στην άλλη άκρη του κόσμου, όποια κι αν είναι αυτή η άκρη.
Όταν το 2011 έκανα δύο εγχειρήσεις μέσα σε 5 μήνες, έκανα να πάω στον Ναό μου 6 μήνες…
Τι θέλω να πω…
Βλέπω με λύπη, να δημιουργείται κατάσταση από κάποιους, ότι βρισκόμαστε σε διωγμό, ότι μας κλείνουν και φυσικά να δρομολογούνται αντίστοιχες καταστάσεις. Και όλα αυτά με βρισιές, κατάρες, φωνές και απειλές.
Άποψή μου, σαν παπαΧρυσόστομος, μην ξεχνούμε στη ζωή μας, δεν υπάρχει μόνο το «Δόξα σοι ο Θεός», για τις ευεργεσίες του, ούτε το «Αμήν» μόνο για τη θαυματουργική του επέμβαση. Υπάρχει και το «Να είναι ευλογημένο» για όσα ο μικρός μας νους δεν χωρά.
Έτσι λοιπόν, ας πούμε στον Θεό «ας είναι ευλογημένο το θέλημά Σου», τουλάχιστον ούτε στο νοσοκομείο, ούτε στον δρόμο, ούτε στην ξενιτειά θα κάνω Πάσχα, αλλά δίπλα στους δικούς μου ανθρώπους, στην οικογένεια μου. Ας είναι ευλογημένο που ο Κύριος δεν επιτρέπει φέτος να είμαι μέσα στην Εκκλησία. Θέλει να καταλάβω πως εγώ με τους αδελφούς μου είμαστε Η Εκκλησία, το «Ίνα ώσιν έν». Αν αυτός θέλει θα ανοίξει τους Ναούς για όλους. Ο Ιερέας μέσα θα προσφέρει την αναίμακτη Θυσία για όλους. Και τους απόντες. Η Ιερωσύνη δεν είναι προσωπικό θέμα, είναι η Εκκλησία. Όπου υπάρχει Ιερέας υπάρχει όλη η Εκκλησία.
Δεν θα τους ανοίξουμε εμείς όμως τους Ναούς, φωνάζοντας, κορνάροντας, βρίζοντας, ταραχοποιώντας την ημέρα της Αναστάσεως του Κυρίου και πριν. Εξάλλου, η Ανάσταση μέσα σε σιγή έγινε, σιωπή και μυστικότητα. Κατά τα άλλα η Εκκλησία μας δεν υιοθετεί τα κρυφά, τα συνωμοτικά, τα ύποπτα. Να ηρεμήσουμε λίγο, να ζήσουμε τη μετάνοια της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και να αφήσουμε τον Θεό να κάνει τη δουλειά του.
