Ο σημερινός νέος αισθάνεται πιο εύκολα...
Ο σημερινός νέος αισθάνεται πιο εύκολα, πιο άμεσα την αμαρτία πού έχει γίνει θεσμός, νόμος, σύστημα, πλέγμα - παρά αυτή που φωλιάζει μέσα του - και εκείνη πολεμάει. Ωστόστο αυτό είναι αρκετό για να τον πλησιάσει η Εκκλησία και να διαλεχθεί μαζί του. Να του υποδείξει βέβαια, πώς οι κοινωνικοί αγώνες ξεκομμένοι από την προσωπική ολοκλήρωση είναι χωρίς νόημα. Να του κηρύξει πώς ο Χριστός κτυπάει το κακό στη ρίζα του, στον έσω άνθρωπο, απελευθερώνει το πρόσωπο για να αγαπήσει και καρπός αυτής της προσωπικής αγάπης είναι η κοινωνική αλλαγή.
Αλλά να κηρύξει αυτό ζώντας δίπλα στον πεινασμένο, αλλοτριωμένο, προβληματοκρατούμενο σημερινό νέο. Να κατέβει στο πεζοδρόμιο, στο εργοστάσιο, στο σχολείο, στο γυμναστήριο, στο φτωχικό καλύβι. Νάρθει κοντά στο λαό.
Η νεολαία σήμερα έχει ένα προτέρημα. Ξεπερνώντας όλους τους φραγμούς, τους νόμους, ξεπέρασε (ή προσπαθεί να ξεπεράσει) την υποκρισία και το φαρισαϊσμό που γεννάει ο ηθικισμός και ο νομικισμός. Είναι νεολαία ειλικρινής. Και η ειλικρίνεια είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την αναζήτηση της Αλήθειας. Της Αλήθειας που οδηγεί στην πραγματική απελευθέρωση …
Ας πλησιάσουμε τη νεολαία με κατανόηση, με το φιλάνθρωπο πνεύμα της Ορθοδοξίας. Για νάμαστε και εμείς πραγματικά Ορθόδοξοι και για να νοιώσουν και οι νέοι τον Αληθινό Χριστό.
Ας της αποκαλύψουμε το Χριστό Λυτρωτή και όχι τον ηθικό χωροφύλακα, το Χριστό Ελευθερωτή και όχι τον προστάτη των κρατούντων, το Χριστό της προσωπικής και κοινωνικής λευτεριάς και αγάπης και όχι το βιομήχανο της ατομικής σωτηρίας και τυπολατρείας, το Χριστό Μεσίτη του Θεού και ανθρώπων και όχι τον «εξορισμένο» στους ουρανούς.
Και επιτέλους ας κατανοήσουμε το μήνυμα που στέλνει ο Χριστός σε μας και στην Εκκλησία με την ανταρσία της νεολαίας. Γιατί τότε θα βρούμε την άκρη του νοήματος για την ορθή μας ζωή και πορεία, όχι μόνο σαν πρόσωπα αλλά σαν εκκλησία, σαν Λαός του Θεού.
Π.Μ
