Να θυμάστε ότι εκείνο που μας πληγώνει δεν είναι ό,τι μας συμβαίνει, αλλά είναι η απάντηση που δίνουμε. Το παρακάτω περιστατικό από τη ζωή του Προέδρου των Η.Π.Α Αβραάμ Λίνκολν το επιβεβαιώνει.
Κατά την εναρκτήρια ομιλία του, ενώπιον της Γερουσίας και ενώ βρισκόταν περίπου στο μέσον της, κάποιος πλούσιος αριστοκράτης, αφού σηκώθηκε όρθιος τον διέκοψε λέγοντας:
« Κύριε Λίνκολν, δεν θα έπρεπε να ξεχνάτε ότι ο πατέρας σας συνήθιζε να φτιάχνει τα παπούτσια για την οικογένειά μου.» Όλη η Γερουσία ξέσπασε σε γέλια, νομίζοντας πως έτσι περιέπαιξε τον Πρόεδρο. Όμως ο Λίνκολν – και το είδος αυτό των ανθρώπων είναι καμωμένο από άλλη στόφα-κοίταξε κατάματα τον αριστοκράτη και του είπε: «Κύριε, ξέρω ότι ο πατέρας μου συνήθιζε να φτιάχνει τα παπούτσια στο σπίτι σας για την οικογένειά σας και θα υπάρχουν και πολλοί άλλοι εδώ μέσα στους οποίους έφτιαξε τα παπούτσια, διότι άλλοι αδυνατούσαν να τα κάνουν με το δικό του τρόπο. Ήταν ένας δημιουργός. Θέλω να σας ρωτήσω. Έχετε οποιοδήποτε παράπονο; Επειδή γνωρίζω να φτιάχνω παπούτσια για τον εαυτό μου, μπορώ να φτιάξω ένα άλλο ζευγάρι και για σας. Όμως απ’ όσο ξέρω, κανείς ποτέ δεν διαμαρτυρήθηκε για τα παπούτσια του πατέρα μου! Ήταν ευφυΐα, μεγάλος δημιουργός και είμαι περήφανος για τον πατέρα μου.
Όλη η Γερουσία έμεινε άφωνη. Αδυνατούσε να καταλάβει τι σόι άνθρωπος ήταν ο Αβραάμ Λίνκολν. Είχε αναγάγει την «κατασκευή των υποδημάτων» σε Τέχνη, σε Δημιουργία. Ήταν περήφανος που ο πατέρας του έκανε τη δουλειά του τόσο καλά, ώστε δεν είχε ακούσει ποτέ ούτε μια καταγγελία ή ένα απλό παράπονο !
Όντως έμπνευση! Σπουδαίοι άνθρωποι! Μεγάλες σκέψεις που μας εμπνέουν και μας κάνουν καλύτερους.
Απόδοση στα Ελληνικά: Αθανάσιος Γκάτζιος.
Πηγή:www. rishikajain.com
