Μητροπολίτη Ἀντωνίου τοῦ Σουρόζ
Θυμᾶμαι ὅταν ἤμουν πρωτοετής φοιτητής. Ἤμουν στό χειρουργικό τμῆμα καί εἴχαμε ἕνα νεαρό παιδί πού πέθαινε ἀπό ἕνα τεράστιο ἀπόστημα στό πόδι. Τόν εἶχαν βάλει σέ ξεχωριστό δωμάτιο λόγω τῆς φριχτῆς μυρωδιᾶς.
Τόν ἐπισκέφτηκα μαζί μέ τήν προϊσταμένη. Ὁ νέος, ἦταν κάπου 16-17 ἐτῶν, γύρισε πρός τήν μεσόκοπη γυναίκα καί τῆς εἶπε: «Προϊσταμένη, θά πεθάνω πρίν ἀπό τό ἐπισκεπτήριο. Δέν θά προλάβω νά ἀποχαιρετήσω τή μητέρα μου καί νά μέ φιλήσει πρίν πεθάνω. Φίλησέ με ἐσύ ἀντί γι’ αὐτήν». Ἡ προϊσταμένη ἔκανε βήματα πίσω, εἶπε «δέν μᾶς ἐπιτρέπεται νά φιλᾶμε τούς ἀσθενεῖς» καί βγῆκε ἀπό τό δωμάτιο.
Ἐγώ τόν πλησίασα καί τοῦ εἶπα: «Δέν εἶμαι μητέρα, ἀλλά μπορῶ νά εἶμαι ἀδελφός σου» καί τόν φίλησα. Τόν ἀποχαιρέτησα καί βγῆκα ἀπό τό δωμάτιο. Ἐκεῖ στεκόταν ἡ προϊσταμένη κι ἔκλαιγε. «Ἦταν λάθος μου» εἶπε, «λάθος μου, ἀλλά ἡ μυρωδιά ἦταν τέτοια πού μοῦ ἦρθε ἐμετός, δέν μποροῦσα νά τόν φιλήσω ὅπως μοῦ τό ζήτησε γιά νά πεθάνει ἐν εἰρήνῃ».
Καταλαβαίνετε ποῦ βρίσκεται ἡ ἀγάπη; Ἄν ἡ γυναίκα αὐτή εἶχε μπορέσει ἐκείνη τή στιγμή νά ὑπερβεῖ τό συναίσθημα τῆς ἀηδίας καί νά πεῖ: «Ὅ,τι καί νά μοῦ συμβεῖ, αὐτό τό παιδί χρειάζεται ἕνα φιλί ἀπό μία μητέρα καί θά τοῦ τό δώσω. Ὅ,τι καί νά συμβεῖ σέ μένα δέν ἔχει σημασία καμία, σημασία ἔχει αὐτό τό παιδί».
