Πρόδρομου Στυλιανοῦ, Μουσικοθεραπευτῆ
Ἡ μουσικοθεραπεία, ἀναγνωρισμένη πλέον ἀνά τό παγκόσμιο, εἶναι μία εἰδικότητα μέ καθαρά θεραπευτικό χαρακτήρα. Δέν ἐπιδιώκει οὔτε τήν ψυχα- γωγία ἀλλά οὔτε καί τή μουσική διαπαιδαγώγηση. Ἡ μουσική κατά τή διάρκεια μίας θεραπευτικῆς συνεδρίας χρησιμοποιεῖται ὡς μέσο ἐπικοινωνίας, ἔκφρασης καί δημιουργικότητας.
Μέ αὐτή τή μορφή ἐπικοινωνίας δημιουργεῖται μία σχέση, μέσα ἀπό τήν ὁποία ὑπάρχει ἡ δυνατότητα γιά ἀλλαγές στήν κατάσταση ἤ τή συμπεριφορά τοῦ θεραπευόμενου.
Τέλος, ἡ μουσικοθεραπεία ἔχει σάν σκοπό τήν αὔξηση τῆς ἱκανότητας τοῦ θεραπευόμενου νά συμμετέχει πιό ἐνεργά καί δημιουργικά στή ζωή του, ἀξιοποιώντας τίς δυνατότητές του καί ἀναδεικνύοντας τήν προσωπικότητά του.
Ἀπό το περιοδικό τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Λεμεσοῦ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ, Τεῦχος 63
